9

2545 Words

ปรานต์ประคองใบหน้าที่ไม่ได้สวยจัดไปกว่าผู้หญิงคนที่เขาเคยควงมาก่อนหน้าเท่าใดนักไว้อย่างแนบแน่น มีบางอย่างในแววตาและความรู้สึกที่เขารู้สึกคุ้นเคยยามได้พูดคุยกัน แล้วค่อยประกบจุมพิตอย่างโหยหิว เขาเล็มเลียริมฝีปากอิ่มเต็มของเธอเบาๆ ไม่ให้ตกใจตื่นไปเสียก่อน แล้วถึงดันเผยอให้เธอเปิดปากอ้ารับเขาได้อย่างไม่ยากเย็นเท่าไรนักด้วยความที่ช่ำชองที่มาก กว่า แม้จะมีแรงขัดขืนต้านทานอยู่บ้างก็ตามที แต่อ้อยเข้าปากเขาแล้ว มีหรือจะคายออกมาหากไม่ได้กินเสียก่อน มือข้างที่ว่างของเขาสำรวจนวดเฟ้นเบาๆ ที่ด้านหลังพร้อมดันให้ร่างเต็มตึงประชิดกับอกแกร่งแข็งแรงของตนเอง แล้วจึงปลดตะขอบราที่ด้านหลังออกได้อย่างกับเสกมนตรา ปราณปริยาคู้งอตัวเมื่อรู้สึกได้ถึงก้อนเนื้อที่เป็นอิสระจากการห่อหุ้ม แต่แล้วกลับถูกเรี่ยวแรงของเขาดันให้กลับมาเบียดชิดกันดังเดิม แม้ปากของเขาจะปล่อยให้เธอเป็นอิสระจากการถูกตะบันจูบเมื่อครู่ ปรานต์กล

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD