ตอนที่ 28
“งั้นหนูพีช เข้าบ้านไปพักผ่อนเถอะ” กล่าวจบร่างสูงใหญ่ก็ยืดตัวเต็มความสูง ผายมือออกรอให้มือน้อยของหญิงสาววางทาบ พาธินีย์ลังเลเล็กน้อยก่อนยื่นมือวางลงที่มืออบอุ่นนั่น เดินเคียงข้างกันไปตามทางเดินเข้าบ้านพัก แสงจันทร์สีนวลส่องกระทบจากฟากฟ้าลงสู้ผืนดินกลับกลบหน้านวลสีแดงระเรื่อไม่ได้ มือน้อยเผลอยกลูบใบหน้าตนเองแผ่วเบา
“อากาศที่นี่ดีจังเลยค่ะ” พูดแก้เก้อ เมื่อเจ้าของดวงตาคมกริบกำลังก้มมองมาที่เธอ หลังจากเงยหน้าขึ้นไปมองอย่างไม่ตั้งใจ เพียงเท่านั้นหัวใจดวงน้อยก็เต้นรัว
“ถ้าชอบ หนูพีชก็อยู่ต่ออีกสักอาทิตย์ก็ได้นะ ผมจะอยู่เป็นเพื่อน คนว่างงานก็แบบนี้แหละ” ฝ่ามืออบอุ่นบีบกระชับมือนุ่มแล้วหยุดเดิน หมุนร่าง แน่งน้อยให้หันมาเผชิญหน้า
“แต่พีชไม่ใช่คนว่างงานด้วยนี่คะ ขืนหยุดงานนานขนาดนั้น พี่แพทคงไล่พีชออกแน่ๆ เลยค่ะ” บอกออกไปก่อนเงยหน้ามองเจ้าของฝ่ามืออบอุ่น สบสายตากันและกันอย่างมีค
