ตอนที่ 44
“กลับไปซะไมร่า ผมมีงานต้องทำ แล้วก็ไม่ต้องมาที่นี่อีก” ออกปากไล่อย่างสุภาพ เพราะยังไงซะไมร่าก็คือหลานของเพื่อนรักบิดา แอนโทนี่ลุกขึ้นยืนเต็มความสูง หลังจากจัดการเก็บแฟ้มใส่ลิ้นชักเรียบร้อย ปรายตามองหญิงสาวที่ยังยืนนิ่งด้วยความเบื่อหน่าย นึกไปถึงวันวานที่เขาลุ่มหลงเรือนกายของเธอไปได้ยังไง ก่อนหมุนกายเดินหนี ทว่าก้าวไปได้เพียงสามก้าวก็หยุดชะงัก
“เอริค! คุณจะทิ้งไมร่าแบบนี้ไม่ได้นะ” ไมร่าแผดเสียงใส่ ปรี่เข้าไปหาชายหนุ่ม มือเรียวลูบไล้กอดประสานรอบเอวหนา แนบใบหน้าซบลงกับแผ่นหลังของเขา
“ไมร่า ปล่อย” บอกเสียงขรึม
“คุณจะรีบไปไหน หรือว่าจะไปหานังผู้หญิงไทยหน้าไม่อายคนนั้น บอกมานะ บอกมาสิ เอริค! ฉันไม่เชื่อหรอกนะ ว่านังนั้นมันจะร้อนแรงไปกว่าฉัน เอริคเราเคยมีความสุขด้วยกันทุกที่ ทุกเวลา ไม่ว่าจะที่ไหนเราสองคนก็ทำกันมาแล้วทั้งนั้น ตอนนี้ไมร่ากำลังต้องการคุณนะเอริค” ไมร่าออดอ้อนเสียงหวานเ
