ตอนที่ 47

1256 Words

ตอนที่ 47 “ก็ผมเมื่อยนี่นา อย่าดื้อได้ไหม ผมสั่งให้ทำอะไรก็ทำเถอะ” แอนโทนี่รู้สึกหงุดหงิดที่ถูกขัดใจ ก่อนกระชากแขนหญิงสาวให้เดินตาม “นี่คุณ ปล่อยสิ ฉันทำข้าวต้มอยู่นะ” พัทตราร้องห้ามอย่างเหนื่อยใจ “ช่างมันเถอะน่า” แอนโทนี่ใช้แรงดึงร่างบางมาด้วยความหงุดหงิด ก็เธอเล่นดื้อแพ่งแบบนี้ เดี๋ยวได้เจอดีแน่แม่ม้าพยศ “คุณนี่นะ เอาแต่ใจชะมัดเลย” พัทตราบ่นอุบ ออกอาการขัดขืนไม่ยอมเดินตามง่ายๆ “ที่รัก ถ้าไม่เดินตามผมมาดีๆ ผมเหนื่อยเมื่อไหร่ รู้ใช่ไหมว่าบทลงโทษจะเป็นยังไง” เสียงทุ้มกล่าวอย่างคาดโทษ แค่ไม่กี่วินาทีก็ได้ผล เมื่อพัทตรายอมเดินตามไปแต่โดยดี ริมฝีปากอิ่มก็แอบขมุบขมิบสวดส่งเจ้าของแผ่นหลังกว้างที่เดินผิวปากอย่างอารมณ์ดี พัทตรานึกอยากจะยกแจกันราคาแพงทุ่มสักทีสองที จะได้เลิกบ้าอำนาจเอาแต่สั่งๆ เธอราวกับทาส จะดีด้วยก็บทที่อยากจะรัก ครั้นไม่พอใจก็มักแต่จะใช้คำขู่สารพัด ภายใต้สายน้ำเย็นฉ่ำที่ไ

Read on the App

Download by scanning the QR code to get countless free stories and daily updated books

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD