“ยัยพีช ทำไมไปเรียกเขาซะยังกับเป็นเพื่อนซี้กันมาสักสิบชาติ ทำไม แค่ได้คุยกับเขานิดหน่อยถึงกับหลงเลยหรือไง” คนกำลังโกรธก็ฟาดหัวฟาดหางใส่น้องสาว ที่ใครๆ ต่างก็เห็นดีเห็นงามให้สองพ่อลูกนั่นอยู่ทานข้าวเย็น
“ไม่ใช่สักหน่อยพี่แพท คุณแดเนียลกับคุณเอริคคุยสนุกดีออก ตอนแรกพีชก็กลัวๆ อยู่เหมือนกัน แต่ดูๆ ไป คุณแดเนียลใจดีมากๆ เลยนะพี่แพท ให้ทิปพีชตั้งเยอะแน่ะ” พาธินีย์รีบบอกถึงเงินแบงค์สีเทาปึกใหญ่ที่คุณแดเนียล วางไว้ให้ แม้ไม่อยากรับแต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ และเดือนนี้เด็กๆ ในร้านคงได้เงินค่าเหนื่อยกันเพิ่มขึ้นเพราะเงินพิเศษที่ได้จากลูกค้า ทุกคนจะเอาไปรวมกันไว้ และแบ่งจ่ายให้เท่าๆ กัน
‘รับไว้เถอะหนูพีช นี่มันเงินส่วนที่หนูควรได้นะ ... รู้ไหมผมรู้สบายขึ้นเยอะเลย คงต้องมาใช้บริการที่ร้านเพลินรักบ่อยๆ แล้วล่ะ’ แค่นึกถึงคำพูดของหนุ่มใหญ่ เจ้าของแก้มเนียนก็หน้าแดงระเรื่อ ทำให้พัทตราต้องเหลือบมองอย่างจับสังเ
