ในเมื่อนอนไม่หลับ ฉันจึงนั่งคิดและวางแผนรับมือผัวเด็กไว้คร่าว ๆ นั่งยาวจนถึงเจ็ดโมงเช้า เขาที่อยู่บนเตียงเริ่มขยับตัวและลุกขึ้นมานั่ง มือขวายกขึ้นนวดขมับ กวาดตามองรอบห้องกระทั่งหันมาสบตากับฉัน เราทั้งคู่สบตากันด้วยสายตาเฉยชา เป็นเขาที่หันหน้าหนีฉันพร้อมกับการแสยะยิ้มมุมปาก ไอ้คนทุเรศ หลงรักฉันแล้วยังไม่รู้ตัว เมื่อคืนคงเมาจนจำอะไรไม่ได้ แต่โทษทีค่ะนาฬิกาไม่เมาและบันทึกทุกอย่างไว้เป็นหลักฐาน รอบนี้ฉันชนะ เขาลุกจากเตียงพร้อมกับคว้าโทรศัพท์มือถือไปด้วย ไม่นานเราคงได้ทะเลาะกันเพราะว่าฉันรับโทรศัพท์ของเขาไง
ปึง! นั่นไง เข้าห้องน้ำไปไม่ถึงสามนาทีก็เปิดประตูออกมาด้วยใบหน้าเกี้ยวกราด โกรธอะไรไม่ทราบ ต้องฉันสิที่ถูกรบกวนเวลานอนจนน่าโมโห
“นี่ป้ารู้จักคำว่ามารยาทบ้างหรือเปล่า โทรศัพท์มือถือมันของใช้ส่วนตัว ใครให้ป้ามายุ่งของผม”
“...” ฉันหันไปมองใบหน้าหงิกงอของไอ้เด็กปรานต์ด้วยใบหน้าเรียบเฉย อยากจะ
