When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
มรรคยกมือขึ้นจุมพิตปลอบประโลม “ภรรยาเหรอคะ” มัดไหมหน้าแดงจัด ช้อนสายตาขึ้นสบกับในตาหวานฉ่ำด้วยเพลิงเสน่หา ก่อนจะก้มงุดด้วยความตื่นเต้นในอก “ใช่ค่ะ ภรรยาคนเดียวของพี่ ที่พี่รักสุดหัวใจ ไหมยั่วพี่เองนะคะ” คำหวานกระเซ้าสาวน้อยจนแก้มแดงเรื่อ “ยั่วยังไงคะ ไหมไม่เคย” เด็กสาวส่ายหน้าไปมาเป็นพัลวัน “ไม่เคยยังไงคะ ไหมให้พี่อาบน้ำให้ตั้งแต่เด็ก รู้ไหมว่าพี่ต้องหักห้ามใจแค่ไหน” อุ้งมือใหญ่ลูบไล้กลีบกุหลาบขาวสะอาดหมดจดอย่างเร้าอารมณ์ “พี่มรรค” มัดไหมยิ่งหน้าแดงเมื่อได้ฟังคนข้างกาย นี่เขาคิดอะไรกับเธอตั้งแต่เด็กหรือไง น่าอายที่สุด “ไม่เชื่อเหรอคะ” เขาถามกลั้วหัวเราะเมื่อเห็นใบหน้าน้อง “พี่มรรคทำให้หัวใจของไหมเต้นแรง” มัดไหมส่ายหน้าไปมา ก่อนจะก้มหน้างุดเขินอายจนแทบมุดเตียงหนีเมื่อได้ยินเสียงหัวเราะน่ารักทุ้มกังวานของเขา “มันเป็นของไหมนะคะ เป็นตั้งแต่เกิดเลยรู้ไหม” มรรคดึงมือนิ่มของน้องมาจับที่ลำ