เสียงรองเท้าส้นสูงกระทบกับกระเบื้องหินอ่อน ขณะที่รติรัตน์ก้าวเท้าเข้าไปในสำนักงาน ทุกคนรู้ว่าเธอเป็นคนสวยและเธอจะแต่งตัวสวยเนี้ยบตลอดเวลา วันนี้เธอตื่นนอนแต่เช้าเพื่อมาทำงาน ก่อนออกมาก็หยิบเงินกับคีย์การ์ดวางไว้ที่โต๊ะอาหารด้วย เพราะคิดว่าถ้าองศาเดินออกมาคงเจอ ส่วนเงินสดเธอกดออกมาไว้ให้แล้วตั้งแต่เมื่อวาน เผื่อว่าเขามีความจำเป็นต้องใช้
รติรัตน์ฉีกยิ้มสดใสให้เพื่อนร่วมงาน ทั้งที่เพิ่งผ่านเรื่องราวร้าย ๆ มา แต่เพราะเธอเป็นคนที่มองโลกในแง่ดีและไม่ยึดติดกับอะไรนาน ๆ เธอจึงมูฟออนได้อย่างรวดเร็ว ไม่มีริ้วรอยแห่งความเสียใจหลงเหลืออยู่
รติรัตน์กำลังนั่งอ่านเอกสารที่รออนุมัติการพิมพ์ งานเหล่านี้ต้องผ่านเธอก่อนจะส่งไปถึงพี่ฝ้ายหัวหน้าของเธอเพื่อให้เซ็นอนุมัติอีกรอบ ถึงเธอจะทำงานที่นี่มานานแต่ก็มีพนักงานบางคนไม่ชอบเธอ หาว่าเธอแรงและเป็นลูกรักของเจ้านาย ทั้งที่เธอก็ทำงานปกติ ไม่ได้ทำอะไรข้ามหน้าข้าม
