HORROR HOUSE
Ako si Jazz, isang tourism student. Hindi na nga ako katalinuhan, tamad pa mag-aral. Kung may ipagmamalaki man ako, ang ibibida ko ay ang aking malaking hinaharap. Wala man akong future sa pag-aaral at least sa dibdib man lang ay meron.
Palaging ako ang nasa spotlight. Maganda, sexy, at mayaman. Hindi ko na kailangan pang ipagyabang, dahil kitang-kita naman. Pero ano nga ba ang magagawa ko kung nasa akin na ang mga katangian na hinihiling ng mga babae? Marami ang naiinggit, marami ang gusto akong kaibiganin pero tss, if I know may lihim talaga silang galit.
Pero sa kabila ng lahat, merong isang lalaki na hindi naaakit sa akin- si Rey. Isa siyang nerd. Bukod pa do’n hampaslupa. Well, it’s ok. Hindi siya kawalan. Marami ang nagkakandarapa sa akin. Aaminin kong gwapo siya, matangkad, at malakas ang dating pero aanhin ko naman yun kung wala siyang perang ipa-pang date sa akin?
Si Rey, ang matalino pero mahirap. Oo, talino lang talaga ang kayang ipagyabang ni Rey. Basta inis na inis ako sa kanya. Hindi ko makakalimutan noong araw na nakipagdiskusyon pa siya sa akin sa harap ng lahat dahil lang sa assignment na hindi ko natapos. Aba, sino ba siya para sermunan ako?Mom ko nga hindi naman tinatanong kung naong grade ko, kung nakapasa ba ako or what.
Simula noon, kumukulo na ang dugo ko sa kanya. Kaya naman tuwing may pagkakataon, hindi ko pinalalampas na ipahiya siya o gawing katatawanan. Pinagtatawanan ko ang luma niyang uniform at mumurahin niyang sapatos. Pati na rin ang outdated niyang cellphone ay hindi ko pinatawad.
Dumating ang Foundation Day sa aming paaralan. Isa sa mga highlights ay ang horror house, siya ang naka-isip no’n. Sobrang tutol ako dahil kailangan kong magcooperate sa kanya. Sa kasamaang palad kasi, kay Rey na naman ako natapat. At isa pa, takot talaga ako sa multo.
"Jazz, halika rito!" tawag ng mga kaibigan ko habang naghihintay kami sa pila ng horror house.
“Just a sec! Ang haba ng pila o. Huwag na kaya, kain na lang tayo. Ang daming masarap na food do’n o. Libre ko kayo,” sabi ko para lang huwag kaming tumuloy.
“Mamaya na tayo kumain. Mabilis lang ang pila. At Sure talagang mag eenjoy tayo,” sabi ng atribida kong best friend na si Felicia.
Tumatagaktak ang pawis ko, nahuhulas ang makeup ko kaya panay ang pahid ko ng face powder. Hindi ko pwedeng ipakita sa kanila na takot ako sa multo. Pagtatawanan nila ako at lalo na si Rey kung malalaman niya ito.
Nang oras na para pumasok, nagmamadali akong sumama sa grupo. Ang dilim sa loob at tanging mga pulang ilaw ang nagpapakita ng daan. Naririnig ko ang tunog ng mga halakhak ng mga kabataan na tila natutuwa sa panggugulat.
Pero hindi pa man kami nakakalayo, naramdaman ko na ang kakaibang lamig sa paligid. Pabirong kinilabutan ako, pero pinilit kong hindi magpakita ng takot.
“Huwag kang tumalikod, Jazz,” bulong ng isang malamig na boses sa likod ko.
Natigilan ako. Sino 'yun? Hindi ako umimik. Baka isa lang ito sa mga props ng horror house.
Pero nang muling akong humakbang, naramdaman ko ang bigat sa aking balikat na parang may humawak. Huminto ako. Lumingon ako at walang tao.
“Felizzzz!” hiyaw ko dahil hindi ko siya makita. Tila mas nagdilim pa ang paligid at ang mga tunog ng boses ng mga kasama ko ay biglang nawala.
Nanginginig na ako. May yumakap sa akin mula sa likuran at tinakpan ang bibig ko. “Jazz, you want to play?” bulong ng pamilyar na boses. Parang boses ni Rey. Hindi na ako nakapag isip pa dahil sa sobrang takot kp… nahimatay ako.
- - - - -
Ako si Rey, isang Engineering student. Ok na sana ang college life ko, running for cumlaude, presidente ng student org. Paborito ng mga professor at students. Pero isang babae lang ang panira ng pag-aaral ko– si Jazz.
Palibhasa, rich kid at spoiled brat kaya laging feeling main character. Matapobre, inaalipusta ako porke mahirap lang ako. Nagsimula lang naman ang inis niya sa akin dahil lang sa assignment. Masyado niyang minasama ang pagtatanong ko kung bakit wala siyang assignment. Mapapalampas ko naman kung isang beses lang pero ang paulit-ulit ay hindi na makatwiran. Concerned lang talaga ako dahil baka may problema siya at pwede ko naman siyang tulungan. Kaso inunahan na niya ako ng pagpapahiya.
Maganda sana siya, sexy, mabango, nakakagigil ang kaseksihan niya at kagandahan pero nakaka-turn off ang ugali niya. Kaya nang malaman kong takot siya sa multo, nagkaroon ako ng ideya na horror house ang tema sa Foundation Day.
Tatakutin ko lang sana siya para mukha siyang baliw na magtatakbo palabas at pagtawanan siya pero hindi ko naman akalain na sobrang takot niya pala talaga.
Habang naka backhug ako sa kanya, Naiipit ng braso ko ang malaki at malusog niyang dibdib. Ugh tinitigasan ako, dagdagan pa ng mabango niyang leeg. “Jazz, you want to play?” bulong ko habang sinasamyo ang leeg niyang mabango.
Matapos ko ‘yun ibulong ay naramdaman ko ang buong bigat niya, nahimatay pala siya sa sobrang takot. At sa taranta ko dahil hindi ko inaasahan na mahihimatay siya, binuhat ko siya papasok sa isang kwarto kung saan tambakan ng mga props. Walang tao dun dahil busy ang lahat sa pananakot sa horror house.
Nang hiniga ko na siya sa mga damitan at mga tela tela na naroon, naka-angat ang kanyang maikling palda, ibababa ko sana pero pasensya na Jazz, lalaki rin ak, marupok, tumitigas. Lalo pa at inaamin ko naman na nababaliw talaga ako sa kaseksihan mo at kagandahan.
At saka, pagkakataon ko na para makaganti sa mga panlalait, pang-aalipusta, at mamaliit mo sa akin.
Naiisip ko lang sana na kunin ang panty niya para ipang blackmail. Para tantanan na niya ako sa panlalait sa akin pero higit pa roon ang nangyari dahil nang ibinaba ko na ang panty niya at hinubad, nademonyo akong i-angat ang kanyang palda at ibuka ng maigi ang kanyang mga hita. Nagmadali na ako dahil baka magising na siya kaya agad kong sinunggaban ang kanyang perlas. Para akong hayok na hayok sa kanyang butas,sinipsip ko ang mani niya at hinigop ang sabaw niya.
Ahhh sarap. Rey? Ikaw ba yan Rey? Uhhmmm ooohhh
Sht! gising na si Jazz, ituloy ko pa ba?
TO BE CONTINUED . . .
Pleaseadd to lib po ang iba ko pang stories. kahit wag niyo na basahin haha. kung nabitin pokayo dito, doon sa Babangon ako, sa last chapters ko doon ay hindi kayo mabitin. pls add to lib ang Babangon ako haggat free pa.