Honey Trap
3142 Words
HONEY TRAP
(Arina Kiandrea)
"TOO BAD, you have to die tonight."
Tinitigan ni Scarlett ang larawan ng isang lalaki na nakaipit sa folder na hawak. Kahit hindi siya bihasa sa mga lalaki, hindi maipagkakailang guwapo ito.
In fact, hindi lang ito guwapo. Senator Leandro Monteverde was oozing with s*x appeal and could be easily mistaken as a model, not a politician. As a thirty-six-year-old senator, he was considered one of the most eligible bachelors in the country.
Pero para kay Scarlett, sayang lang ang physical attributes ni Leandro dahil hindi na aabutin ng bukas, magiging malamig na bangkay na ito.
She would kill him. It was her twelfth mission and she never failed any of her missions before.
She was called Agent 967. She had no name. She never had one. But tonight, she was called Scarlett.
Iba-ibang misyon, iba-ibang pangalan.
Wala naman talaga siyang galit kay Leandro Monteverde. Isa lamang itong estranghero para sa kanya. Oo, narinig na niya ang pangalan nito noon, at maaaring nakita na rin ng ilang beses sa mga balita, pero hanggan doon lang ang pagkakakilanlan niya sa binata. Nagkataon lang na sa kanya naibigay ang mission ng pag-assassinate rito.
'Ika nga nila, trabaho lang, walang personalan.
Lumaki si Scarlett sa isang bahay-ampunan. Hindi na niya alam kung sino ang totoo niyang mga magulang at wala na rin naman siyang balak pang alamin.
Two years old siya nang ilipat sa isa pang orphanage sa gitna ng kabundukan sa Quezon Province. Lahat ng kasama niyang mga bata roon ay kagaya niya na wala na ring mga magulang simula pagkabata. Walang pamilya, walang background, walang identity.
Doon ay hinubog sila para maging mahusay na secret agents ng gobyerno. Iyon ang laging tinatanim sa isipan nila. Buong araw at gabi, walang tigil ang pagte-training sa kanila. Simula nang matuto silang magbilang at magbasa, natuto na rin silang sumipa at makipaglaban.
Bawal magreklamo. Bawal umiyak. Bawal magkamali.
Dahil bawat pagkakamali nila, tiyak may parusang nakahanda.
Nang mag sampung taong gulang sila, ihiniwalay ang mga lalaki sa mga babae. Iyon ay upang mapigilang magkaroon ng relasyon ang bawat isa sa kanila.
Bawal silang umibig, iyon na ang nakatatak sa isipan nila sa simula't simula. Hindi sila maaaring magpakita ng kahit na anong emosyon dahil maaaring iyon ang ikakalaglag nila at ng buong samahan. Ang lahat ng lumabag sa batas na iyon, pinapatay.
After all, they were just throwaways—agents whose lives were expendables. Wala silang pamilya na maghahanap kung mamatay man sila. Walang kaibigan. Walang kahit sinumang nakakakilala kaya't kung mawala man ang isa, walang magluluksa o makikipaglaban para sa karapatan nilang mabuhay.
It had been this way ever since the group was founded in 1947.
Binuo ang grupo na iyon para sa presidente ng Pilipinas. Iisa lang ang layunin nila: ang protektahan ang sinumang nakaupo sa pinakamataas na posisyon ng bansa.
Habang lumilipas ang panahon, ginagamit na rin ang grupo upang sugpuin ang ang mga threat sa bansa.
Ang handler nila ang nagbibigay sa kanila ng mga misyon. May kutob si Scarlett na hindi na direktang sa presidente sila kumukuha ng orders kundi sa ibang kalapit sa politika ng kanilang handler. Ngunit alam niyang wala siyang karapatang magtanong ng kahit na ano. The group never tolerated questions from the agents—o mas angkop marahil tawaging assassins—maliban na lang kung kakailanganin iyon para magawa ang misyon nila.
Noong tumuntong si Scarlett ng eighteen years old, binigay sa kanya ang pinakauna niyang misyon. Iyon ay ang patayin ang isang drug lord sa Maynila.
Kung mamatay siya sa proseso, may bagong agent na papalit. Kung mahuli siya, kailangan niyang patayin ang sarili upang hindi makompromiso ang grupo. Iyon ang sinabi sa kanila simula pagkabata. Hindi importante ang buhay nila. Ang importante ay ang kani-kanilang misyon.
It was already hardwired to their very being that everything they did was for the country. That's why they couldn't fail.
Twenty four years old na ngayon si Agent 967—or Scarlett. Sa totoo lang ay isa na iyong achievement dahil karamihan sa kasamahan nila ay hindi na nakakaabot sa ganoong edad.
Kahapon, binigay sa kanya ng handler nila ang twelfth mission niya. Iyon ay ang i-assassinate si Leandro Monteverde.
Noong una ay nagulat siya. It was a honey trap mission. Aakitin niya ang batang senador, at kahit kailan, hindi niya pa nasubukan ang ganoong klase ng misyon.
But it was their last option. Maingat si Leandro. Hindi ito basta-basta na nalalapitan. Marami nang nagtangka sa buhay nito ngunit wala sa mga iyon ang nagtagumpay. He was too smart.
"You have to be smarter and quicker than him. That's your only chance of survival if you want to get out alive," bilin sa kanya ng handler.
Pero alam nilang dalawa na maliit na lang ang tsansa niyang mabuhay pagkatapos nito kahit magawa niya pang patayin ang lalaki.
Leandro was always surrounded with highly-trained bodyguards. Masosolo lamang ito ni Scarlett sa kama. Iyon lang ang tanging paraan.
Leandro loved being with beautiful women. Every month, he would go to this particular club where he would spend his night with one woman. It was always a different girl each time.
Ang mismong may-ari ng club ang nagde-decide kung sino ang babaeng ihahain sa special room kasama si Leandro. Hindi issue ang price. Ang importante ay ang appeal ng babae para sa metikulusong panlasa ng senador.
Natigil sa pag-iisip si Scarlett nang huminto ang sinasakyang kotse sa tapat ng four-storey building sa Taguig City.
Ang signage sa itaas ay nagsasabing Séduisant Club. Base sa mga nakasulat sa folder na hawak ni Scarlett, may malaking bar sa first floor ng gusali kung saan pawang mga member lamang ng naturang club ang maaaring makapasok.
Ang second floor ay bahagi pa rin ng bar kung saan naroroon ang mga VIP rooms and lounges.
Ang third at fourth floor ay espesyal na bahagi ng gusali. Hindi lahat ay alam kung ano ang mayroon sa parteng iyon. Doon ang mga malalawak na bedroom kung saan ini-entertain ang mga VVIP ng mga babaeng natitipuhan ng mga ito.
Agad na tinago ni Scarlett ang folder sa dashboard ng kotse at tinanguan ang driver na kasamahan niya sa grupo bago bumaba.
Pinakita niya sa guwardiya ang dala niyang ID na magpapatunay na andoon siya para sa isang kliyente. Agad na may lumabas na staff na nakasuot ng itim na uniporme at iginiya siya nito sa third floor. May ibang entrance papunta sa third at fourth floor para sa mga customers na ayaw magpakita sa mga tao sa bar. Everything was done discreetly and privately.
Sa malaking bath house sa fourth floor siya dinala ng staff. Nang pumasok sila ay may mahigit sampung babae nang naliligo sa malaking pool. Mababaw lang iyon at umuusok. Puno iyon ng rose petals at ayon sa staff ay mayroon din daw iba't ibang klase ng essential oils na nilagay sa tubig para masigurong mabango at relaxed ang katawan nila bago humarap sa kani-kanilang kliyente.
She felt awkward while watching some of the girls. Everyone was naked and some were even kissing and groping each other's body.
Hindi na bago sa kanya ang maligo nang nakahubad kasama ang ibang babae dahil nakasanayan na niya iyon sa grupo nila, ngunit ngayon lang siya nakakita ng mga babaeng naghahalikan dahil mahigpit na ipinagbabawal ang ganyang eksena sa kanila.
"Come, join us," nakangiti at mapang-akit na imbita ng maganda ngunit mukhang mas bata pa kaysa kanya na babae. Kumalas ito sa pagkakayakap sa kasama nito at lumapit sa puwesto ni Scarlett. "Bago ka lang?"
Hindi siya umimik.
"First time?"
Umiwas siya ng tingin. Andoon siya para sa misyon, hindi para makipag-tsismisan.
"Virgin?"
Natigilan siya. Hindi niya nagugustuhan ang pangingialam nito sa kanya. Siguro normal na iyon dito lalo na sa nakikita niyang kakaibang closeness ng mga babae, pero hindi siya sanay na nakikipag-usap sa ibang tao lalo na't nasa misyon siya.
"Sino ang masuwerteng customer mo?"
Napabuga siya ng hangin sa kakulitan nito.
“Hmm… let me guess.” The girl slowly smiled. "Senator Monteverde?"
Hindi niya pinahalatang nagulat siya sa tamang hula nito.
Tumawa ang babae. “Usually, sa kanya naman binibigay ang pinakamaganda at pinakabagong babae. You're lucky si Mr. Monteverde ang kauna-unahang kliyente mo. No one can satisfy a woman like Mr. Monteverde. Kung puwede nga lang, lahat ng kliyente ay katulad niya eh. Too bad, he never takes a woman more than once."
Hindi na siya umimik.
"You want a quick lesson?" The girl asked, licking her lips seductively.
Tiningnan niya lang ito. Walang ka-ekspre-ekspresyon ang mukha. Wala siyang panahon para makipaglaro rito.
"Oh, okay." The girl shrugged her shoulders. "Magaling din namang teacher si Mr. Monteverde. So just relax, okay? And good luck!"
Kumindat pa ito bago umahon at magbihis.
Hindi nagtagal ay tinawag na rin si Scarlett ng isang staff. Inabutan siya nito ng kulay puti na two-piece lingerie na may kasama pang fish net stockings.
Nang makapagbihis na siya, binigyan naman siya nito ng isang bowl na may kulay dilaw na likido. Ang sabi nito ay binibigay daw iyon sa lahat ng babae sa club bago humarap sa mga kliyente upang masigurong hindi mabuntis kung sakali lalo na’t pawang nasa alta sociedad ang mga kliyente roon at maraming mga babaeng sumusubok pagkaanak sa kanila.
Uminom siya kahit alam niyang hindi niya iyon kakailanganin. Papatumbahin na niya ang senador bago pa man nito mahawakan ang dulo ng buhok niya.
Nagsuot siya ng roba na may logo ng club bago ihatid ng staff sa labas ng kuwarto ni Leandro. May anim na malalaking taong nakaabang doon. Ni hindi sila nag-abalang itago ang mga baril na nakasukbit sa gilid ng baywang nila.
He must be very paranoid to hire this bunch of security, agad na naisip ni Scarlett. But then… all of these security measures will be proven worthless after I kill him inside this very room.
Sinenyasan siya ng isa na tumigil.
"We need to check you first."
Tumango lang siya. Wala naman siyang dalang kahit na ano. Her only weapons were her own body and her skills.
Kinapa siya nito at gumamit pa ng detector para i-scan ang buo niyang katawan. Nang ma-satisfy, tumango lang ito at kumatok na nang tatlong beses sa pinto.
Humugot ng malalim na hininga si Scarlett.
It's killing time.
LEANDRO MONTEVERDE was orphaned at the age of seven. He was the son of a business tycoon who started his restaurant business from a small carinderia.
When his father was still alive, Leandro learned two things from him: how to manage money and how to manage people.
Naipalaki ng ama niyang si Renato Monteverde ang business nito kasama ang matalik nitong kaibigan galing sa maliit na kainan hanggang sa lumaki at dumami na iyon. Kalaunan, nagkaroon na rin sila ng mga hotel.
Nang mag pitong taong gulang si Leandro, tumakbo ang ama bilang congressman. Nais nitong makatulong sa mga kababayan at mapagsilbihan ang bansa.
Ngunit hindi pa man dumating ang botohan ay pinatay na si Renato at ang may-bahay nito.
Hindi nabigyang linaw ang kaso ng mga Monteverde, pero alam ni Leandro kung sino ang may kagagawan niyon: the rich oligarchs who wanted to monopolize not only the business of the country but also the politics.
Sa murang edad ay natuto si Leandro na huwag magtiwala sa kahit na sinong tao maliban sa matalik na kabigan ng ama. Ito na ang nagpalaki sa kanya at tumulong upang ma-train siya sa martial arts.
Gusto ni Leandro na maipagpatuloy ang pangarap ng ama na magsilbi sa bayan, ngunit hindi siya magpapatulad dito na mabilis na natalo ng kalaban. He took up political science and proceeded to law. After that, he entered the Philippine Military Academy and was even sent by the government to the Royal Military Academy in Sandhurst, United Kingdom.
Almost all of Leandro's life was dedicated in studying and hard-training. He was ready for anything. Nothing could ever bring him down.
Alam niyang marami ang gustong magpatumba sa kanya. But he was always alert.
Ngayong nasa politika na rin siya, mas lalong naging magulo ang buhay niya at maraming nais na mawala siya sa eksena lalo na't marami siyang mga nalalamang sekreto ng mga malalaking tao sa lipunan. Wala siyang pinagkakatiwalaan sa politika maliban na lang sa presidente na napatunayan na niya noon na gaya niya ay may totoong malasakit sa kapwa. Pero alam niyang maraming nakapaligid dito na ahas. He could never be too careful.
Sa edad na thirty six, wala pa siyang asawa. Ayaw na niyang magtiwala sa kahit na sino. Naniniwala siya na isang kahinaan ang magpatali sa kahit na sinong babae.
So he chose to indulge in his s****l desires with different women instead. But as a precaution, hindi siya gumagamit ng babae nang higit pa sa isang beses.
Pinaglaro uli ni Leandro sa isipan ang larawan ng babae na inihanda ngayon ng may-ari ng Séduisant Club.
She was undeniably sexy and gorgeous. Just thinking about her already made him hard.
Ah! That senatorial meeting earlier today was too stressful. He needed a good f**k.
DAHAN-DAHANG ipinihit ni Scarlett ang seradura ng pinto saka pumasok sa loob ng malaking kuwarto.
The room was decorated in red and gold. Everything screamed high-quality—from the intricate design of each piece of furniture, to the dimly-lit chandelier, and even down to the Persian rugs on the floor.
Pinagala niya ang paningin sa paligid hangang sa huminto iyon sa bulto ng lalaking nakatayo sa kabilang bahagi ng kuwarto. Nakasandal ito sa malaking glass window, habang sumisipsip ng red wine.
He was looking at her intently, as if studying every detail of her body.
Napalunok si Scarlett. Hindi niya alam kung ano ang mayroon sa titig nito na bahagyang nakapagpa-intimidate sa kanya. Sa mga kagaya niyang assassin, masama ang makaramdam ng intimidation kaya't nilabanan niya ang pakiramdam na iyon.
"Come here. Come closer," he commanded in a deep, sexy voice.
Humugot ng malalim na hininga si Scarlett, at inihahanda ang sarili. Mas mainam kung matatapos niya agad ang misyon sa mas lalong madaling panahon. Hindi niya gusto ang kabang unti-unting namumuo sa kanyang dibdib habang papalapit sa lalaki.
"Take off your robe."
Napahinto siya. Pinag-iisipan niya kung susunggaban agad ang lalaki o hayaan munang niyang makalapit siya rito bago gawin iyon. Dahan-dahang niyang inalis ang tali ng roba at tinanggal ang malambot na saplot.
Nakagat niya ang ibabang labi nang titigan nito ang kanyang dibdib na tayong-tayo sa suot na lace bra. She fought the urge to cover them with her hands. Wala pang tumingin sa bahaging iyon ng kanyang katawan sa ganoong paraan.
Ngayong ilang dipa na lang ang layo ni Leandro sa kanya, mas naaninag niya ang mukha nito.
Leandro was more gorgeous in person. Damn, the man was even glowing! His eyes were very sharp which were complemented with lush eyebrows. His nose was extremely prominent while his mouth, which looked so strong and red, was curved in a lopsided smile.
Nilapag ni Leandro ang hawak na wineglass sa window sill at isa-isang tinanggal ang butones ng suot na long-sleeved formal white shirt. Lumantad ang matipuno nitong pangangatawan.
The man kept his shape even after a year of being a senator. He still had the six-pack abs he carried since his early teens.
This is it. I should take my move, bulong ni Scarlett sa sarili.
"Come." Inilahad ni Leandro ang kamay kay Scarlett.
Saglit siyang napatitig doon, iniisip kung hihilain niya ang kamay nito, bago pihitin ang lalaki at sakalin.
Leandro was strong—which was evident with all his bulging muscles—but Scarlett prided herself in being quick and agile.
Maybe if she—
Napasinghap siya ng malakas nang bigla na lamang siyang hilahin ni Leandro at itinulak paharap sa malaking salamin. He pinned her body against the cold glass window.
Nang tumingin siya sa baba ng bintana, kita roon ang bar kung saan maraming nagsasayawan kasabay ng tugtuging hindi abot sa sound-proof na kuwarto na iyon. Alam niyang tinted ang bintana at hindi sila kita ng mga ito.
"What's your name?" Leandro whispered. He buried his face on the back of her neck, drinking in her sweet, womanly scent.
Napakapit si Scarlett nang mahigpit sa pasamano ng bintana nang maramdaman ang init ng hininga nito sa kanyang batok. Hindi niya maipaliwanag ang kakaibang kiliti na hatid niyon sa buo niyang katawan.
"S-Scarlett."
Was that her voice? It sounded so weak and shaky.
Namimigat ang talukap ng kanyang mga mata. Gusto niyang pumikit pero nilabanan niya ang pakiramdam na iyon dahil nasa isipan niya pa rin ang misyon.
Sinimulan ni Leandro na halik-halikan siya sa batok habang pinapalandas nito sa kanyang baywang ang mainit nitong palad. Mas lalo siyang napakapit nang mahigpit sa pasamano.
Shit! Mukhang hindi lang simpleng medicina ang binigay ng staff sa akin sa kanina. It might have been an aphrodisiac! How could I be so stupid?
Napaungol siya ng mahina dahil sa kiliting hatid ng mga halik at haplos nito.
She knew she couldn't take an action now. He had her pinned to the window. If she wouldn't be careful, she would be long dead before she could even say the word no.
And then she felt his left hand caressing her legs. His hand was warm and comforting. It felt so weird.
"Aaahhh…" Bigla siyang napaungol ng malakas nang walang babala nitong dinaklot ang sensitibong parte sa pagitan ng kanyang mga hita.
Fuck! What is happening to me?
Pakiwari niya'y tuluyan na siyang nawalan ng kontrol sa katawan habang ninanamnam ang init na hatid ng palad ni Leandro sa kanyang p*gkababae. Napakasarap niyon sa pakiramdam. Ngayon lang niya naranasan ang ganito at halos hindi na niya alam kung saan ibabaling ang ulo na nakasandal sa malapad nitong dibdib.
“Ohhh…”
Naramdaman niya ang pagpasok ng kamay nito sa loob ng kanyang suot na underwear at napaungol ulit siya. Nakagat siya ang ibabang labi nang simulan nitong haplusin ang kanyang mani.
He started stroking her down there. Gently, expertly, lovingly…
"N-no…" Her voice wavered.
"Hmm?" His mouth traveled to her left ear, sending little currents down her spine with every warm breath he exhaled.
No…
Pero wala nang boses na lumabas sa bibig ni Scarlett. Nanghina na ang buong katawan niya. Pakiramdam niya nawalan ng lakas ang magkabila niyang tuhod. Napapikit na lamang siya habang patuloy na nilalaro ng lalaki ang kanyang cl!t.
“Aaahh!”
Napaigtad siya nang bigla nitong pisil-pisilin ang maliit na bilog na iyon sa gitna ng kanyang p*gkababae. It felt so good she wanted to cry out loud.
She felt herself getting wet down there.
Everything felt foreign to her. She never knew these kinds of sensations even existed.
Sanay na siyang makaramdam ng sakit, ngunit hindi pa siya nakaramdan ng ganitong klase ng sarap sa kanyang buhay.
Leandro massaged her cl!t again, while his other hand expertly unhooked her bra. "Already wet, baby?"
------------
TO BE CONTINUED...
- Writer
