ออกมาจากคาเฟ่เล็กๆ ในตัวเมืองแล้วอาทิตยะพาวาวพลอยไปตรวจสุขภาพครรภ์ที่โรงพยาบาลเอกชนก่อนที่จะตัดสินใจเดินทางกลับกรุงเทพฯ เพราะว่าไหนๆ ก็ตั้งใจมาฝากครรภ์เพื่อเตรียมตัวสำหรับการตั้งครรภ์วางแผนครอบครัวและการตรวจสุขภาพเล็กน้อยอยู่แล้ว... วาวพลอยดีใจที่เขาจูงมือหล่อนเข้าพบแพทย์โดยไร้การขัดเคืองใดๆ เพราะทำความเข้าใจกันแล้วเกี่ยวกับเรื่องที่หล่อนสารภาพผิด เขากับหล่อนคิดว่าจะกลับไปแก้ไขสิ่งเหล่านั้นจึงไม่ทุ่มเถียงหรือถือโทษกันอีก
การรอคอยไม่เกิดขึ้นนานนักเมื่อลงทะเบียนและแจ้งความจำนงเกี่ยวกับความต้องการด้านการแพทย์ เจ้าหน้าที่คัดกรองคนไข้ก็นำพาว่าที่คุณพ่อคุณแม่ไปพบแพทย์เฉพาะทาง เมื่อเห็นหน้าสูตินรีแพทย์แล้วทั้งสามีคนไข้และแพทย์ต่างก็หลุดอุทานอย่างแปลกใจเมื่อเจอหน้ากัน...
“เฮ้ยรพี... มาที่นี่ได้ยังไงเนี่ย บังเอิญจัง”
“หมอกอล์ฟ ฉันไม่นึกว่านายจะทำงานที่นี่... บังเอิญจริงด้วยสินะ จำได้แค่ว่านายอย
