ถานเจี้ยนฟาดไม้ในมือใส่ท้ายทอย คนตัวสูง ตอนแรกกะว่าจะฟาดใล่กลางหลัง แต่กลัวว่าจะหยุดอีกฝ่ายไม่ได้
“เสี่ยวเจี๋ย... มาทางนี้เร็ว ดูสิตกใจจนอ้าปากหว๋อเลย”
ถานเจี้ยนซึ่งวันนี้ไม่ได้เมา และยังเป็นคนถีบรถสามล้อพาสิงหยุนเจี๋ยไปตลาดด้วย เขาขนของมาถึงชั้นสองพอดี กระทั่งเห็นคนตัวโตไม่สวมเสื้อ ทำท่าฉุดกระชากหญิงสาว ยามนั้นก็คิดว่าเป็นพวกเร่ร่อน ทั้งบ้ากาม ที่มักมาขโมยกางเกง และชุดชั้นในสาวๆ อีกทั้งยังทำเรื่องบัดซบกับสิงหยุนเจี๋ยที่เขาทั้งห่วงใย และเอ็นดูราวกับลูกสาว
“อากงเจี้ยน พะ พอ แล้ว ละมาช่วยจับเขาที ฉันรับไม่ไหว หนักเกิน”
ถานเจี้ยนฉงนในช่วงนั้น ด้วยภาพที่เห็นคือสิงหยุนเจี๋ยเป็นห่วงเป็นใยคนตัวโต ทั้งบอกให้รับร่างอีกฝ่ายด้วย
“มันเป็นคนบ้ากาม เสี่ยวเจี๋ยเร้ว รีบออกมา”
หญิงสาวส่ายหน้าปฏิเสธ และบอกว่า “เข้าใจผิดกันใหญ่ เขาถูกทำร้าย ละ และอากงเจี้ยนยังตีซ้ำอีก”
“อ้าว ไม่ใช่ ผีหื่นแก้ผ้า
