Chapter 3: First meet
V's POV
"Meeting adjourned."
Sabay-sabay na nagtayuan ang lahat maliban sa amin ni Marcus na hanggang ngayon ay nakaupo. We have a mission to take. And this mission could help us to make one of the Big Boss on Mafia Society.
The Grandson and granddaughter of the most powerful Big Boss on Mafia Society is missing. the big boss lend a message to us, If anyone whoever finds his grandson nor granddaughter, can have the rights to be wedded with her, as well as he can run the Whole Mafia Society.
This is the best opportunity to us, we must find them, we need more power to protect ourselves, our love ones and to become a powerful in Mafia Society.
Among the triple Kings, they've a rank. And Rank 1 is the most powerful one. They have own Two satellites and only a family member can use nor connect with. their family is so mysterious. No one knows with the true identity behind their mask.
So it's hard to us to find any lead. They're mysterious.
"Let's go."
Nabalik ako sa wisyo ng magsalita sa tabi ko si Marcus, He's Cold and emotionless again. lahat ng katunggali n'ya sa mafia society ay takot sa kan'ya. Sino ba nama'ng hindi matatakot sa kan'ya? He can kill anyone. He's too powerful.
Lahat ng Mafia Bosses ay may kahinaan, ngunit si Marcus ay wala, kaya naman mahirap s'yang patumbahin.
"Jam, Can you give me a ride? wala akong sasakyan na dala. Nagpahatid lang ako kanina e. Iisa lang naman ang pupuntahan natin e."
"Tsk."
Napangiti ako sa naging reaksiyon n'ya. He's just like that but I know deep inside he's kind and pure. ginagamit n'ya lang na maskara ang pagiging ruthless and cold.
Sumakay ako sa shotgun seat, While Jam is the one who'll drive. Tahimik lang s'ya at walang imik. Gan'yan naman talaga s'ya. Since we were kids he always like that.
Sa loob ng labing limang taon na kilala ko s'ya ay gan'yan na s'ya. Losing his parents makes him like this. Silent yet playful.
Hindi ko namalayan na narito na kami sa Parking lot, mabilis s'yang naglakad at saka diretsong naglakad papasok sa Imperial University. ang unibersidad na para lang sa lahat. ALL BOYS SCHOOL but I can see A sexy woman standing in front of the gate.
Who's she? ano ang ginagawa n'ya rito? as far as I know Girls are forbid to go here.
Nagulat ako ng umatras s'ya, mukhang bumubwelo s'ya. Napalaki ang aking mata ng makita'ng inakyat n'ya ang mataas na gate. Sandali akong napatulala hanggang sa namalayan ko nalang na wala na s'ya sa aking paningin. Malamang na nasa loob na s'ya.
Dahan-dahan akong napatingin kay Jam and as usual he wears a poker face, tsk. Ano pa ba ang aasahan ako? mabilis akong tumakbo papasok. Bago ka makapasok rito ay kinakailangan mo ng ID pass. Only Student from here can go.
Nang bumukas ang gate ay mabilis akong pumasok, sigawan ng kalalakihan ang aking narinig kaya naman sinundan ko 'yon at nagulat ako ng makitang sakal-sakal ng isang babae ang professor namin sa PE.
Madali akong tumakbo para sana umawat kaso sing bilis ng kidlat ang pagbato n'ya ng shuriken. Kaya naman napa thumbling ako ng mabilis pakanan.
"Woah!"
Mabilis akong lumingon sa kan'ya ng may namamanghang tingin. hindi pa ako nakakalapit ng tutukan n'ya ako ng baril.
"Miss, What are you doing here?"
"Mister, I don't want to talk you so better to shut up your f*****g mouth. Before I lost control and pulled the trigger."
For the first time in my life, nangilabot ako sa isang babae. She's a female version of Jam. Speaking of where is he? napalibot ako ng paningin at nakitang nakamasid lang s'ya sa gilid.
"Answer my f*****g question. What the f**k happened to my brother?"
"I-I don't know."
Binitawan ng babae ang leeg n'ya at mabilis na kinasa ang baril. f**k, I think I just got turned om with her. She's so f*****g cool.
"Answer me, Before my bullet hits your brain."
Mahina at madiin ang pagkakasambit n'ya ngunit rinig na rinig iyon ng mga nakapaligid sa kan'ya.
"What's Happening here?"
Natigilan ako ng makita ang Dean ng University, Oh f**k this. This is hell. Mabilis na lumingon ang babae sa likod ko kung saan batid kong naroon ang Dean. Ngunit kaagad akong napatulala sa taglay n'yang ganda. She's goddess for s**t sake!
Alam kong hindi s'ya nakatingin sa akin ngunit bakit pakiramdam ko sa akin s'ya nakatingin? Nakakabakla ang ganda n'ya.
"Who are you young lady?"
Maawtoridad na tanong ng Dean ng aming paaralan. kung ako 'yon ay makakaramdam ako ng kaba, ngunit kakaiba itong babae na ito dahil tinignan n'ya ng diretso sa mata si Dean, na tanging si Jam lang ang nakakagawa.
Naglakad palapit ang dyosa sa Dean walang emosiyon s'yang ngumiti at saka mabilis na tinutukan ng baril diretso sa noo si Dean. f**k! How can she do that?!
Natigilan ang bulungan ng mga kalalakihan dahil ginawa ng babae'ng 'to. No one dared to point a gun on our Dean. He's too powerful and his skilled on fighting is good.
Sa pagkakataong ito ay ang Dean namin ang natawa, kaya nagbigay ng kalituhan sa lahat ang ginawa n'yang pagtawa.
"Wow...It's been so long since I've felt the feeling when someone point a gun on you."
"Really? Do you want me to feel honored with that?"
"Silly Kid,"
Mahinang tugon nito saka mabilis na inagaw ang baril ngunit mas mabilis ang kilos ng babae dahil naikasa n'ya ang baril at muling tinutok sa kan'ya.
Isang kurap lang ang ginawa nilang pagkilos, paano nila nagagawa 'yon?!
Ngumisi ang dalaga sa naging kilos ni Dean, at ang Dean namin ay natigilan, tila hindi n'ya inaasahan ang nagawa n'yang pagkilos.
"Seems like you didn't expect me to do that? aren't I?"
Nakangising tugon parin ng dalaga, saka s'ya sumeryoso ng tingin rito.
"Listen Whoever f**k you are mister, Don't think that I'll let you be Alive in a long time. Bilangin mo ang oras ng araw kase baka malay mo, nasa likod mo na ako para patayin ka. I'll never forget whoever's behind my brother's condition...Just pray that my brother would wake up, Or else, goodbye to your comfortable life, I'll make your life living hell And,"
Tumigil s'ya sa pagsasalita saka nilapit ang bibig sa tenga ni Dean, nagulat ako ng makita kong manlaki ang mata n'ya. Seems like her threat is effective.
Matapos 'yon ay ngumisi at kumindat ang dalaga rito, naglakad ito na parang model at diretso lang nakatingin pero ganun pa man ay napakaganda n'ya pa rin. How can she be beautiful in everything she do?
Nagulat ako ng makita kong magtutok ng baril ang isang lalaki sa likod ni Jam, nais ko sanang sumigaw at sabihin sa babae na umilag ngunit napatulos ako sa aking kinatatayuan.
Ngunit mas lalo akong nagulat ng naka-angat na pala ang kamay ng babae at nakatutok 'yon sa direksiyon ni Jam, nanlaki ang mata ko ng mapagtanto kong si Jam ang matatamaan at hindi ang lalaki dahil nasa likod n'ya 'yon.
Nakita kong inilihis ni Jam ang ulo pakaliwa at ngayon ang natamaan ng bala ay hindi si Jam at ang lalaki, bullseye.
"Bullseye, baby. you have a fast reflexes."
Kumindat s'ya kay Jam ngunit parang wala lang sa kan'ya ang ginawa ng dyosa na 'yon. masuwerte si Jam at nakindatan s'ya nito. f**k, why do I feel Envy with him suddenly?
Nalingat lang ako sandali ngunit hindi ko na nakita pa maski anino ng dalagang 'yon.
Lyra's POV
"Where have you been Lyra?!"
Nagitla ako nang pagbukas ko ng pinto ng bahay ay biglang bumukas ang ilaw sa buong kabahayan. Napahinga ako ng malalim ng makita si Dad na prenteng nakaupo sa Sofa.
Dire-diretso akong umakyat ngunit napahawak ako sa ulo ko ng batuhin n'ya ako ng tsinelas.
"Dad!"
"What?! 'yan ba ang oras ng uwi ng isang matinong babae ha?!"
"Dad!"
"Come here, let's talk."
"What again dad? tsk. I'm tired with you're nonsense, not again."
Napasandal ako sa gilid ng hagdan at buryo'ng lumingon sa kan'ya.
"Stop, what you're planning...I know all of it."
"Dad..."
"I know what you feel but please Lyra, stop creating trouble again, revenge is not a good thing..."
"Dad..."
"I'm begging you, stop putting yourself on trouble, your brother is already on the hospital...I don't want anything bad happens to you...I can't Anak, I can't take it anymore if you ends up the same anak..."
"Dad, I'm sorry...I'm really sorry, But I won't just sit and back and wait others to seek justice for us, I want to do it alone and myself...Dad, just let me please, I can't stay still and silent anymore, I can't dad...My conscience is eating me and it makes it harder even more..."
"Anak please..."
Lumuluha akong napailing sa kan'ya, niyakap n'ya ako ng mahigpit bagay na minsan lang mangyari sa'min dahil sa sobrang pagkabusy n'ya. I'm not blaming him, I'm blaming myself, dapat ako nalang yung naganon e, edi sana walang problema, kase kung ako 'yon kakayanin ko.
Winaksi ko ang dalawa n'yang braso saka ako mabilis na tumakbo paakyat ng aking silid, ini-lock ko ang pinto saka nag-ayos ng gamit, I want to know everything behinds of what happened to my brother. Every details, I want to know it myself.
Sinilid ko ang mga importanteng bagay sa akin, pati ang ilang damit ay nsgsilid din ako, saka ko kinuha ang tali sa ilalim ng kama at itinali 'yon sa aking cabinet.
Mabilis kong hinagis ang tali sa bintana saka tumalon at mahigpit na kumapit sa tali, kasabay n'yon ang pagbukas ng pintuan ng aking silid, It's dad. Before I go down we made contact, our eyes are set with each other I can see in his eyes thw sorrow and pledging look, He wants me to stop but to myself I don't know how, I'm going crazy if I don't take action this time.
In my mother's death I remain silent and stay still, I wait and waited for the update of the accident of my mom, Dad told me that mom died due to plane crash, I don't want to believe because I didn't see her corpse.
But I was young back then so I couldn't do anything, and now for my Brother's fell on coma, I don't think it's just coincidence because my brother is the most good and very kindest person I've ever known.
So I don't think he has a foes, he's very caring and gentle, I can't accept that fact the He's lying on hospital bed. I must do something.
Pagkababa ko sa ibaba ay mabilis akong tumakbo sa likod ng aming bahay, nandoon nakatago ang kotse ko, sumakay ako at mabilis na pina andar 'yon.
Nang makarating ako sa gate ay nakasara 'yon, kaya naman napahigpit ako ng kapit sa manobela. Dad is very persisting, he won't stop until he got me and lock me up again, Yes I'm stubborn and no one can tame my stubborness.
Binuksan ko ang bintana ng kotse saka inilabas ang ulo.
"Matibay ba 'yang gate na 'yan? I'm going to crashed it down."
Matapos sabihin 'yon ay mabilis kong pinaandar ang sasakyan, kaunting distansya na lang ay mabubunggo ko na ang gate ngunit mabilis 'yong bumukas. kaya naman nakadaan ako ng mabilis.
'I'm sorry dad, but I need to do this. I don't want to be forever blind and useless.'
nagpatuloy ako sa pagdrive hanggang sa hindi ko namalayan kung nasaan na ako. Basta patuloy lang ako sa pag drive, bahala na kung saan ako mapunta.
My family is very mysterious, I remember before that I have a grandparents, but I don't know where they are now. My dad told me that they're dead, but I don't believe with him.
Do I really know who I am? Sa tingin ko ay hindi, dahil kahit ni isang pamilya bukod sa pinsan ko ay wala nakong kilala pa. And her parents? I even don't know who they are. Now I'm wondering. Why didn't get to know with that? Mabilis kong iniliko ang kotse at saka lumipat sa kabilang lane. I want to know the whole truth. So I must start with the basic.
To be continued...
K.Y.