22.55 น.
"...แนน ตื่นได้แล้วถึงแล้วครับ" ชายหนุ่มปลุกหญิงสาวที่นอนหลับให้ลุกตื่นเมื่อถึงที่หมาย
"อื้อ.....ถึงแล้วเหรอคะ"
"อื้อออ ง่ำ ๆ" เป็นเสียงงัวเงียของเด็กหญิงตัวกลมที่นอนน้ำลายยืดแต่ยังไม่ลืมตาตื่น เพราะคงเพลียจากการใช้กำลังในการวิ่งเล่นที่โรงเรียนทั้งวัน
"ส่งไอติมมาให้พี่....วานแนนจัดหมอนตรงที่นอนเป่าลมให้พี่ที" ชายหนุ่มเอื้อมแขนแกร่งไปช้อนตัวลูกสาวหลังจากลงรถแล้วอ้อมมายังอีกฝั่ง
"อ้อ ได้ค่ะ" หญิงสาวทำตามที่ชายหนุ่มบอกกล่าวอย่างว่าง่าย .... ชายหนุ่มวางเด็กหญิงตัวกลมให้นอนราบกับที่นอนอย่างแผ่วเบาเพราะกลัวลูกสาวจะรู้สึกตัวตื่น
"ไม่บอกพี่จริงเหรอ....ว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร?" ชายหนุ่มที่ยังคงค้างคาใจเอ่ยถามอย่างใครรู้ เมื่อหญิงสาวนั้นยืนตรงหน้า
"อยากรู้จริงอ่ะ" หญิงสาวย้อนยียวนพร้อมกับยิ้มกริ่ม
"จริงดิ....อยากรู้จะตายอยู่แล้วเนี้ย แนนไม่ยอมบอกพี่สักที ตกลงคบกันมาจะเป็นอาท
