ตอนที่ 2
“สวัสดีค่ะ คุณหมอ”
“สวัสดีครับ คุณดาวิกา เป็นอย่างไรบ้างครับ" ดนัยก้มหน้าอ่านชื่อ แล้วเงยหน้ามองหญิงสาวที่เข้ามาตรวจตามนัดของเขา เมื่อรอบที่แล้ว
"..........." หญิงสาวยังยืนจ้องหน้า เพื่อมองใบหน้าอันหล่อเหลาของคุณหมอหนุ่มท่านนี้ มือเรียวบางพลางขยับเก้าอี้โดยไม่ละสายตาจากใบหน้าของเขาเลย
"หลังจากทานยาไปแล้วหนึ่งอาทิตย์ อาการอักเสบดีขึ้นมั้ยครับ” คุณหมอหนุ่มถามขึ้นเมื่อเห็นว่าเธอนั่งลงเรียบร้อยแล้ว
“ดีขึ้นบ้างแล้ว แต่มันก็ยังมีอาการ เจ็บ ๆ หน่วง ๆ อยู่เป็นบางครั้งค่ะ”
“เออ..ขอโทษนะครับ ช่วงนี้คุณได้มีเพศสัมพันธ์หรือเปล่าครับ”
“เอ่อ .. คือว่า... ค่ะ เพราะสามีดิฉันเขาไม่ค่อยยอม”
“แล้วเวลาที่มีการสอดใส่ มีอาการเจ็บร่วมด้วยใช่มั้ยครับ”
“ก็มีบ้างนะคะ”
“แล้วประจำเดือนมาปกติมั้ยครับ”
“ช่วงนี้ประจำเดือนมากะปริบกะปรอยแบบไม่เคยเป็นมาก่อนเลยค่ะ แต่พอหายจากเป็นเมนส์แล้วเวลามีอะไรกับแฟน ก็มีเลือดปนออกมาด้วยค่ะ”
“แล้วตอนนี้ประจำเดือนคุณหายหรือยังครับ”
“หายแล้วค่ะ”
“ถ้างั้น!!..หมอขออนุญาตตรวจภายในเพิ่มนะครับ” คุณหมอกำลังจะออกไปเรียกพยาบาลให้เข้ามาอยู่ในห้องด้วย แต่เหมือนว่าดาวิกาจะรู้ทันคุณหมอ
“เออ!!..คุณหมอคะ!! ดิฉันขอตรวจกับคุณหมอแค่สองคนได้มั้ยคะ คือว่าดิฉันอาย ถ้าจะมีอีกคนเข้ามาอยู่ด้วย”
“แต่ว่ามันเป็นกฎนะครับ”
“ไม่เอาค่ะ ยิ่งอยู่หลายคน ดิฉันก็ยิ่งอาย”
“อืม!..
“นะคะ...คุณหมอ” หมอดนัยคิดหนัก แต่วันนี้มีพยาบาลหน้าห้องแค่คนเดียวเขาก็เลยยอมตามที่ดาวิกาขอร้อง
“งั้นก็ได้ครับ เดี๋ยวคุณไปเตรียมตัวให้พร้อมนะครับ” หญิงสาวถอดกระโปรงตัวเดิมออกและใส่ชุดคล้ายผ้าถุงที่ทางคลินิกเตรียมไว้โดยไม่ยอมออกไปเปลี่ยนชุดในห้องน้ำ จนดนัยต้องรีบหันหลังทันที
เปลี่ยนชุดเสร็จดาวิกาก็ขึ้นไปนอนบนเตียงพร้อมกับพาดขาไว้บนขาหยั่ง หญิงสาวนอนอ่าซ่าอยู่ ขณะที่หมอดนัยหันกลับมาก็เจอกับภาพที่ทำให้ใจของเขาว้าวุ่นอีกครั้ง หญิงสาวงามระดับแอร์โฮสเตส มานอนอ่าซ่าให้เขาดู แถมผ้าม่านก็ยังไม่ได้ดึงมากั้น
หมอหนุ่มได้สติจึงรีบลากผ้าม่านมากันเอาไว้ เหมือนเธอพยายามจะอ่อยคุณหมอสุดหล่อท่านนี้อยู่
“คุณหมอขา วันนี้ดาไม่เอาครีมปากเป็ดได้มั้ยคะ”
“ทำไมละครับ”
“ดากลัวค่ะ ครั้งที่แล้วมันก็เย็นวาบเข้ามาจนสะดุ้งเลยค่ะ”
“อาจจะต้องตรวจทั้งสองวิธีครับ แต่ตอนนี้หมอจะใช้นิ้วก่อนนะครับ”
หมอดนัยสวมถุงมือยางเสร็จ จากนั้นก็สอดนิ้วสองนิ้วเข้าไปตรวจภายในช่องคลอดของเธอทันที เขาใช้มืออีกข้างกดเบา ๆ ลงบนท้องน้อย เพื่อตรวจดูขนาดและรูปร่างของมดลูก รวมถึงตรวจว่ามีตำแหน่งที่บวมหรือการเจริญเติบโตที่ผิดปกติหรือไม่
“ถ้าเจ็บตรงไหนบอกผมนะครับ”
“ค่ะ...อื้มมม คุณหมอขา อื้อ ๆ ”
“เจ็บหรือครับ” คุณหมอทำหน้าตกใจที่เธอร้องครางแบบนั้น
“เบา ๆ นะคะคุณหมอ ดาเสียวมากเลย..อื้ม ๆ ลึกอีกสิคะ คุณหมอขา”
“เออ..เออ..แปบนะครับ” คุณหมอตกใจกับเสียงร้อง จึงรีบถอนนิ้วที่สวมถุงมือยางออกทันที
“เดี๋ยวคุณหมอขอสอดครีมเข้าไปด้านในนะครับ”
“เดี๋ยวก่อนค่ะ..คุณหมอ!..”
“ดา...ขอดูขนาดก่อน”
“นี่ไงครับ...ไม่ใหญ่ครับ ขนาดกลาง ๆ” คุณหมอรีบยื่นให้หญิงสาวที่นอนอยู่ดูขนาดของครีมปากเป็ด
“คะ งั้นดาเอาขนาดเท่า ๆ กับของคุณหมอนะคะ”
“........” คุณหมอถึงกับพูดอะไรไม่ออกเลย เมื่อเจอคำพูดแบบนี้เข้าไป ในหัวตื้อไปหมด หมอดนัยพยายามสลัดความคิดบ้า ๆ และคำพูดของเธอออกจากหัวแล้วหันมาทำมาสมาธิกับงานตรงหน้า
"อย่าคิดมากสิคะคุณหมอ ดาแค่ล้อเล่นเอง"
“ช่องคลอดของคุณ มีอาการอักเสบแค่นิดเดียวนะครับ..ทานยาต่ออีกสองสามวันก็น่าจะหายเป็นปกติแล้วครับ” ดนัยตรวจเสร็จก็รีบบอกให้ดาวิกาลงจากเตียงมาเปลี่ยนชุดของเธออย่างเดิมแล้วมานั่งฟังคุณหมออธิบาย
“เบื้องต้นหมอจะให้ยา อีกตัวหนึ่งไปแทนนะครับ และช่วงนี้คุณไม่ควรมีเพศสัมพันธ์นะครับ” เธอเอาแต่จ้องหน้าคุณหมอจนไม่ได้ฟังในสิ่งที่เขาอธิบาย แต่ก็ยังมีสติเหลือพอที่จะพูดเรื่องของเธอ แต่เธอก็ได้แค่พีมพำเบา ๆ เท่านั้น
"คุณว่าอะไรนะครับ"
“คือว่า...ดิฉันเพิ่งแต่งงานค่ะ เกรงว่า..”
“เรื่องนั้น ผมว่าคุณดาวิกาต้องคุยกับสามีคุณให้เข้าใจนะครับ เพราะตอนนี้อาการอักเสบมันใกล้จะหายแล้ว”
“............” หญิงสาวมองหน้าคุณหมอเหมือนจะพูดอะไร แต่เธอก็เลือกที่จะไม่พูด
“เดี๋ยวคุณดาวิกาเชิญรับยาข้างนอกได้เลยนะครับ” คุณหมอรีบตัดบท เพื่อสลัดความคิดบ้า ๆ ออกจากหัวสมอง เธอช่างสวยถูกใจเขาจริง ๆ ให้ตายสิ
“ขอบคุณค่ะ” ดาวิกาออกไปรับยาข้างนอก พอเสร็จเธอก็กลับไปทันที
เมื่อตรวจดาวิกาเสร็จ หมอดนัยก็รีบเดินออกมาคุยกับแพรพลอยที่เคาน์เตอร์กรอกประวัติและรับยาด้านหน้า
“คุณพลอยครับ วันนี้คุณรสไม่มานะครับ”
“อ่าว แล้วคุณรสไปไหนเสียละคะ”
“เขาไม่สบายครับ”
“ว่าแต่วันนี้ผมจะจ้างพลอยไปดูแลคุณพ่อผมที่ป่วยติดเตียงแทนคุณรส คุณสนใจมั้ยครับ”
“สนใจค่ะ ที่ไหนเหรอคะ”
“ที่บ้านผมเองครับ”
“ได้ค่ะ.." แพรพลอยยิ้มหวานส่งให้คุณหมอ
"เงินเดือนที่ผมตกลงกับคุณรสไว้ เดือนละ 30000บาท คุณพลอยโอเคมัยครับ” แพรพลอยที่มีใจให้คุณหมออยู่แล้วจึงไม่ปฏิเสธ และต่อให้มันจะน้อยกว่านี้เธอก็จะไม่ปฏิเสธเขาอยู่ดี
“ค่ะ” แพรพลอยดีใจที่จะได้ไปบ้านคุณหมอท่านนี้ เพื่อว่าจะได้มีโอกาสสานสัมพันธ์กันบ้าง
“เออ แล้วพลอยต้องทำอะไรบ้างคะ” ระหว่างฟังหมอหนุ่มอธิบายรายละเอียดแพรพลอยก็เคลิ้มไปกับความหล่อและน้ำเสียงทุ้มนุ่มไพเราะเสนาะหูของคุณหมอหนุ่ม พอสติกลับคืนมาจึงเอ่ยถามกลับไปบ้าง
“ก็เช็ดตัว เปลี่ยนชุด ป้อนยา พานั่งรถเข็นบ้าง ประมาณนี้ครับ”
“โอเคค่ะ พลอยรับงานนี้”
“ขอบคุณครับ"