"คงงั้นมั้งคะ แต่บางครั้งพลอยก็เหงานะคะ” เอกรวบมือพลอยมากุมไว้ เขายิ้มให้กำลังใจและขยับเก้าอี้เข้าใกล้พลอยอีกหน่อย “หากเหงามากๆ พลอยตามผมมาคุยเป็นเพื่อนได้นะครับ” พลอยอมยิ้ม “เพื่อนพลอยมีเยอะแล้วค่ะ ไม่อยากได้เพื่อนเพิ่ม พลอยอยาก...” พลอยหยุดพูด มองสบตาเอก เอกกลืนน้ำลายลงคอฝืดๆ หัวใจเขาเต้นแรงจนเกรงว่าพลอยจะได้ยิน ผู้หญิงตรงหน้าเผยไต๋บางอย่าง หากเขาถอยหนี เกรงว่าจะเสียเชิงชาย เอกขยับเข้าใกล้พลอยอีกนิด “หากไม่รังเกียจ ผมอาสาทำหน้าที่ ที่พลอยอยากได้ให้นะครับ” เอกรั้งพลอยมาใกล้ เขามองซ้ายมองขวาจนแน่ใจว่าปลอดคนดี ก่อนจะรั้งพลอยจนเธอผวามานั่งเกยอยู่บนหน้าตัก พลอยสะดุ้ง!! บางอย่างตรงหว่างขาเอกร้อนระอุและเหยียดขยายเป็นลำยาว “ตรงนี้ไม่เหมาะมั้งคะ” พลอยแย้งเสียงแหบ เอกหัวเราะในลำคอ เขาตวัดพลอยมาอุ้ม “ตรงไหนดีครับ ผมเพิ่งมาที่นี่ครั้งแรก ผมไม่รู้ทาง” พลอยตวัดเรียวแขนคล้องแผงคอของเอก แล้วก็บุ