เมื่อก่อนพลอยไม่เคยเหงา พอถึงนาทีนี้ ความเหงาก็ไม่สามารถทำร้ายเธอได้เหมือนเดิม
พลอยเริ่มต้นเก็บของ เรื่องคิงเธอขอผลัดไว้ก่อน
เธอตั้งใจจะบอกคิงในวันที่เธอย้ายออกเลย คิงเองก็ไม่ได้ติดใจเธอ ถึงขั้นจะยึดติดสักหน่อย ความรู้สึกดีๆ นั่นก็ไม่ได้หายไปไหน อ้อนและคิง ยังเป็นเพื่อนนอนชั้นดี
คงเพราะเหนื่อยหนักและเสียเหงื่อไปไม่น้อย พอเก็บของใส่กล่องได้เกือบสามกล่อง หลังจากนั้นพลอยก็หลับเป็นตาย มาสะดุ้งตื่นเอาตอนใกล้เกือบถึงเวลาทำงาน
พลอยอาบน้ำแต่งตัวไปทำงานเหมือนเคย เธอไปถึงที่นั่นก็จวนเจียนเวลาเริ่มงานเต็มที แต่...จำนวนผู้คนที่ยืนอออยู่ด้านหน้า พลอยรู้สึกแปลกใจ เธอเดินเลยเข้าไปใกล้ มองเห็นเปรียวที่ยืนหน้าซีดอยู่ไม่ไกล
“เปรียว เกิดอะไรขึ้นที่นี่” พลอยจับแขนเปรียวเขย่าแรงๆ
เปรียวหันมามอง สีหน้าบิดเบี้ยวพิกล “พลอย!!”
“มีอะไรเกิดขึ้นเหรอ ทำไมไม่เข้าไปข้างในละ”
เปรียวส่ายหน้าแรงๆ “เข้าไปไม่ได้หรอก
