ไอ้แก่ไม่เท่าไหร่หลอกเจอคนรวน สมองเลยคิดอะไรไม่ออก ลืมงานไปซะสนิท คนบ้าอะไรทั้งเจ้าเล่ห์ ทั้งหื่น รอดมาได้จากซอยนั้นนับว่ายังมีบุญเก่าคุ้มหัว
“ทำงานเถอะอารมณ์เสียวะ”
“อย่าเครียดเดี๋ยวไม่สวย หน้าตาแผนกเราคือแกนะเว้ยเพียง”
“ย่ะ...ใครจะสวยตลอดเวย์ อย่างแกละแจ๊ด”
นึกถึงเรื่องที่ผ่านมาทำให้จิตใจทำสมาธิอยู่กับงานได้ยาก กว่าจะมาถึงที่ทำงานปาเข้าไปเกือบเที่ยง เกิดมาจากท้องแม่ไม่เคยเจอคนที่รับมือยากเท่าผู้ชายคนนี้มาก่อน ซ้ำยังได้รู้ว่าเขาเป็นเจ้านายตัวเอง คราวนี้การวางตัวยากเข้าไปอีก ที่มากกว่านั้นเขาเป็นคนเสนอเงินเพื่อซื้อตัวเธอ แล้วอย่างนี้จะทำตัวปั้นหน้าอยู่ที่นี่ให้สงบเหมือนเดิมอย่างไรไหว
“คิดว่าตาผมคงฝาด ที่เห็นเจ้านายมากับหนูเพียง”
“เห็นด้วยหรือไตร”
“ครับ”
“ตาไวนะไตร”
“ไปยังไ
