ผมเริ่มไม่ปลื้มกับแม่ตัวเองแล้วนะ คนอะไรอยากให้ลูกมีเมียจนไม่นึกถึงชีวิตลูกเลย ผมหันมามองเฮียตอนนี้ก็อุ้มเมียกลับบ้านไปแล้วแต่ละคนไร้ประโยชน์ที่สุดเลย
“นายครับกลับบ้านเลยไหมครับ” เทียร์เดินเข้ามาถามเจ้านายที่ยืนมองอัคคีจนพ้นสายตา
“ไปโรงแรมดีกว่าคืนนี้กูอยากนอนกอดยูริ มึงเห็นไหมวันนี้ยูริมองกูด้วยนะ กูว่าเขาคงมีใจให้กูนั่นแหละแต่ไม่กล้าพูด”
"หลงตัวเองสุดๆ"
เทียร์ได้แต่หรี่ตามองเจ้านายที่กำลังเดินยิ้มหน้าระรื่นออกไป เมื่อมาถึงโรงแรมอคินก็รีบเตรียมผ้าเพื่อใช้ในการโรยตัวลงมาแต่วันนี้ยูริยังไม่ออกจากห้องน้ำทำให้อคินต้องนอนรออยู่บนเตียง
//ยูริ//
เสียงกุกกักคงไม่ใช่ใครคงเป็นไอ้หน้ามึนนั่นแหละ กล้ามากนะฉันไม่ได้อยากให้มาสักหน่อยนอนคนเดียวสบายจะตาย เมื่อตอนบ่ายสระผมแล้วนี่คงไม่เหม็นหรอกมั้ง
ฉันเปิดประตูมาก็เจอไอ้หน้ามึนกำลังเล่นมีดของฉันอยู่ มือบอนจริงๆแต่ชุดนอนที่ใส่เขาจะชอบไหมนะ หึยยย ฉ
