โอ้วเธอ...หวานเจี๊ยบ
1057 Words
วันต่อมา
อคินขับรถมารับหนูพายตั้งแต่เช้าทำให้อัคคีบ่นอุบที่ใช้เมียของตนมาบังหน้าเพื่อจะไปดูสาว แต่อคินก็ไม่ได้สนใจคำด่าทอของพี่ชายแต่อย่างใด
มหาวิทยาลัยนานาชาติ
อคินนั่งรออยู่ในร้านกาแฟกับหนูพายไม่นานยูริก็เดินลงจากรถมาพร้อมกับบอดี้การ์ดคนสนิท
“ยูริทางนี้” หนูพายโบกมือให้ยูริแต่ยูริกับเกลือกตามองบน
“ทำไมนัดมาร้านกาแฟล่ะ” ยูริรีบถามโดยไม่สนใจอคินที่นั่งยิ้มอยู่ข้างๆ
“วันนี้อากาศร้อนเลยชวนมาหาอะไรเย็นๆกินก่อนไปเรียน เดี๋ยวธาราก็มาแล้วล่ะ อ้อแล้วนี่คุณอคินน้องชายของแฟนเรา เป็นเจ้าของโรงพยาบาลบนเกาะนี้ที่สำคัญ...”
“สวัสดีค่ะ” ฉันยกมือไหว้ตามมารยาทไม่ต้องรอให้พะพายพูดจบ “คิงวันนี้ถ้าคนของคุณพ่อมาแล้วให้รอที่ The K เลยเดี๋ยวเลิกเรียนฉันจะรีบไปขอไปจัดการธุระก่อน”
“ผมมารับดีกว่าครับ”
“ไม่เป็นไร ฉันไปเองน่าจะดีกว่า”
เมื่อบอดี้การ์ดออกไปแล้วยูริก็หันมามองหน้าอคินที่ยิ้มหวานให้เธอไม่ละสายตา
“หน้าฉันเหมือนเมียที่บ้านเหรอคะ มองขนาดนี้ถ่ายรูปไปใส่กรอบเลยก็ได้นะคะ”
“ครับ” แช๊ะ แช๊ะ ผมนี่รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายเลย ถ่ายไปใส่กรอบเหรอ เปล่าเอาไว้ชัก...
“ไร้สาระ แล้วคุณต้องการอะไรไม่ทราบคะคุณอคิน ไม่มีงานทำหรือไง” มันน่ารำคาญไอ้หน้ามึนนี่จริงๆเลย
“วันนี้วันหยุดผมเลยมาดูความเรียบร้อยของนักศึกษา ว่าแต่ยูริฉีดวัคซีนมาหรือยังผมมีโครงการฉีดวัคซีนฟรีอยู่นะ”
“ไม่ต้องห่วงค่ะ คุณพ่อกับคุณแม่ฉันเป็นหมอเหมือนกัน” ฉันฉีกยิ้มใส่จากนั้นก็ดึงหน้าเหมือนเดิม
ปากคอเราะร้ายจริงแม่คุณมันน่าฟาดด้วยของแข็งไม่มีกระดูก ผมนั่งฟังสาวๆพูดคุยจนถึงเวลาที่พวกเธอต้องขึ้นเรียน ผมเลยขอตัวมาหาเฮียเจเพื่อขอดูข้อมูลของยูริ ประวัติของเธอไม่ธรรมดาจริงๆ
“มึงคิดว่าเธอเป็นแม่นักฆ่านั่นเหรอ”
“ผมคิดว่าใช่”
“ทำไมมึงถึงมั่นใจนัก”
“กลิ่น ผมจำกลิ่นเธอได้กลิ่นเธอเหมือนดอกไม้ ผมจะทำให้เธอเผยตัวตนออกมาให้ได้คอยดูสิ”
อคินทำท่าทางภูมิใจกับแผนในหัวของตัวเอง จนกระทั้งถึงเวลาพักตนก็รีบเดินมานั่งกับสาวๆแม้ธาราจะสงสัยแต่พอเห็นการหยอดคำหวานก็พอจะเดาได้ว่าเฮียคินคงจะสนใจยูริ
“ทำไมคุณถึงไม่ไปสักทีจะมาเดินตามฉันทำไมคะ!!” ฉันจะไม่ทนอีกแล้วใครก็ได้ช่วยมาเอาไอ้หน้ามึนนี่ไปให้พ้นๆสักทีได้ไหม
“ผมแค่อยากทำความรู้จักกับคุณ ได้ไหมยูริ หมอดูบอกว่าผมจะเจอเนื้อคู่ตอนอายุ27 ผมคิดว่าคุณอาจจะเป็นเนื้อคู่ของผม”
“นี่คุณ ฉันไม่ตลกกับคุณหรอกนะ ไอ้มุขตกหญิงอย่าได้มาใช้กับฉันเลย อีกอย่างฉันไม่ชอบผู้ชายเข้าใจ๊”
“งั้นก็ดีเลย ผมเป็นตุ๊ด!!”
ยูริพยายามสูดลมหายใจเข้าลึกๆเพื่อระงับสติอารมณ์ของตัวเองแต่อคินก็ยังตีมึนตามยูริแทบทุกฝีก้าวจนกระทั้งยูริหนีเข้าห้องน้ำก็เจอแก๊งนกกระแตแต้แว้ดยืนส่องกระจกบานใหญ่พร้อมกับถ่ายรูปกันอยู่
“วิวดีเหลือเกิน” ฉันเข้าไปในห้องน้ำจากนั้นก็ล็อคประตูนั่งทำสมาธิอยู่คนเงียบๆคนเดียว แต่พอจะออกจากห้องน้ำประตูห้องน้ำดันถูกล็อคจากด้านนอก
กึก!!
“อีพวกนกกระแตแต้แว้ด วันนี้กูจะตบให้ดิ้นเลยคอยดู!!”
ฉันพยายามหาทางปีนห้องน้ำเพื่อที่จะลงไปอีกห้องนึงแต่พอชะโงกหน้าไปห้องข้างๆมันดันเป็นห้องเก็บของที่ปิดตายจากด้านนอกเหมือนกัน
//อคิน//
ผมเห็นสาวๆเดินออกมาพร้อมโปรยเสน่ห์ให้ผมก็อดไม่ได้ที่จะเดินเข้าไปคุย พวกเธอกำลังหัวเราะกับการขังเด็กใหม่ไว้ในห้องน้ำงั้นเหรอ
“น้องคนสวยพี่ขอถามอะไรหน่อยสิ เด็กใหม่ที่มาเรียนที่นี่เขาฉีดวัคซีนหรือยังพอดีพี่ต้องตรวจเช็คทุกคนที่เข้ามาอยู่ที่นี่น่ะ”
“ไม่แน่ใจเหมือนกันค่ะ แต่เดซี่ยังไม่ได้บูสเข็ม3เลย พี่อคินสนใจจะบูสให้เดซี่ไหมคะ”
“พี่จะขัดได้ยังไงล่ะครับ ว่าแต่เด็กใหม่อยู่ไหนเหรอพี่จะได้ให้อาจารย์เจเรียกไปสอบถาม”
“ห้องน้ำค่ะ”
“ครับ ขอบคุณนะครับ” ผมมั่นใจแล้วว่ายูริของผมน่าจะถูกขังไว้ในห้องน้ำผมเลยรีบเข้าไปดูถึงได้เห็นช็อตเด็ดคือเธอปีนห้องน้ำแล้วกระโดลงมา กระโปรงสั้นเหนือเข่าเลยบานเป็นแหที่ถูกหว่าน โอ้ววเธอ..หวานเจี๊ยบ
พรึบ!
“อีพวกชั่วมึงเจอกูแน่!” ฉันหันมาก็เจอไอ้หมอหน้ามึนยืนอึ้งอยู่ เป็นบ้าหรือไง “มายืนทำไมตรงนี้ นี่มันห้องน้ำหญิงนะคะ!!”
“ผมเห็นยูริเข้ามานานก็เลยจะมาดู” ผมพยายามเบนสายตาแต่ไอ้จู๋ที่กางเกงมันดันทรยศ ไม่ได้การแล้วต้องเอาน้ำออก “เดี๋ยวผมขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะครับ”
ฉันเดินออกมาก็เจออีพวกนกกระแตแต้แว้ดหัวเราะกันอยู่ ฉันเลยใจดีเดินไปหยิบขยะเปียกสาดไปกลางวงทำให้เสียงกรีดร้องดังลั่นจนนักศึกษาพากันมาดู
“นี่ขยะเปียกไม่ใช่น้ำมนต์ไม่ร้อนหรอกย่ะ!”
“อียูริ!”
เพียะ!
เดซี่วิ่งเข้ามาแต่กับถูกยูริง้างมือจากดาวพลูโตแล้วฟาดเข้าไปเต็มแรง
“นี่คือบทลงโทษที่พวกมึงขังกูไว้ในห้องน้ำ!” ฉันเดินหนีกลับมาก็เจอคิงวิ่งมาหาเพราะได้ข่าวว่ามีการตบกัน ฉันเลยต้องรีบกลับโดยไม่ได้นึกถึงไอ้หมอหน้ามึนนั่นเลย
- Writer
