Chapter 1 Order
1599 Words
The rays of light simply touches his bare skin. Nakahubad si Peruvian sa kung saan. It's soft and smooth, the fabric smells lavender and vanilla. The bed is an over-sized king bed, and that was he realized na nasa pilipinas na pala siya. Pangatlong araw na niya ngayon para manmanan ang isang tao.
The guardian told him that he must do this job or else, hindi na niya makakamit ang kaniyang kalayaan. The deal is to look after the man named, Gustavo Jaranilla. A business tycoon and a politician here in the metro.
Hindi mahirap hanapin ang taong hinahanap niya, but he is looking for the easiest way, ang kahinaan nito. He must kidnap his only daughter named Charlotte Jaranilla, at iyon ang una niyang gagawin.
Dahan-dahan siyang napasandal saka nilinga ang paligid. Nagkalat ang mga bote ng alak sa kwarto niya saka ang mga babaeng nasa kaniyang paanan. Gaya niya'y mahimbing itong natutulog dahil napagod yata ito kagabi.
Tatlong babae ang pinagsabay-sabay niya. Filipina women are juicy and wild, they are easy to teach and of course, mura.
Inalala niya ang nagdaan at doo'y bumalik sa kaniya ang kaniyang katinuan. Galing pala siya sa club ng isa sa nga sikat na hotel sa Metro Manila. Nakita niya ang nakasabit na orasan. It's almost eleven in the morning, tanghali na pala.
Nilingon niya ang kaniyang kama, nakita niya roon ang mga bayarang babae.
"Sluts." Sabi pa niya saka kinuha ang towel sa isang banda.
Maliligo na siya ngayon para makipagkita sa kaniyang informer. Hindi siya magtatagal sa kabisera ng bansa dahil matatagpuan sa parteng Visayas ang taong gusto niyang makita. The place is on Bacolod. He don't know it yet, but he has the map he needed.
Nang matapos maligo ay agad siyang nagbihis. Nilapag niya sa bedside table ang perang pambayad sa mga babaeng tulog na tulog. Dinala na niya ang kaniyang mga gamit at walang pasabing umalis ng may ngiti sa kaniyang labi.
He's not a charmer but obviously...women wants him. He's not so attractive but he don't know why women always ask him to f**k them up, minsan pa nga noon sa Warsow ay may nagrequest sa kaniya na buntisin daw niya.
Hell. What in the world is it?
Wala pa sa utak niya ang ganoong bagay. Kung may isa man siyang rules, iyon ay ang walang scene of the crime clue, and in connection of that...he will not f*****g impregnant a woman, unless gusto niya ito.
Sakay na siya sa kaniyang motor na kinuha niya lang last night sa parking lot ng club, madali naman itong i-tampered at i-rewiring kaya madali niyang napatakbo ito without a key.
Aside of firearms, bihasa din siya sa pagmemekaniko ng kahit anong bihekulo. Whether it's an aircraft, a bike or a car.
He drive it on red code, means, malakas siyang magpatakbo, kaya hindi niya napansin na nag-over-speeding na siya sa kahabaan ng highway kaya narinig niya ang wangwang ng pulis.
"Damn it!" Mas binilisan pa niya ang takbo sa oras na iyon. He's lucky when a traffic lane occurs, the narrow passage made him through and left the patrol car. Saktong-sakto ang laki ng motor niya para makaiwas sa gitgitang traffic.
He heard the vehicles aren't happy to his passage, ang ilan nga ay minura pa siya dahil nagagasgasan na niya ang mga ito.
He doesn't care by the way. Bahala na sila!
Nang makaliko sa isang makipot na kanto ay laking pagkadismaya niya dahil one way road pala ito.
"Damn, again?" litanya niya nang makitang nakaharang sa daraanan niya ang isang puting kotse. Narinig pa niyang binusinahan siya nito.
"Hoy kupal! Tumabi ka!" it's from a woman. Bahagya niyang nakita ang mukha nito dahil inilabas nito ang kaniyang ulo at nag-wave pa ng middle f*****g finger.
Napangiti siya sa inasal nito. Actually, maganda ang babae, and of course, natitipuhan niya ang gaya nitong palaban.
"Hoy! Nakikinig ka ba? Sabi ko tabi! Get out of my way!" busina ulit nito sa kaniya.
"Fine." He stood up and let his vehicle in the wall. Halos sakto lang ang sukat n'on para makadaan ang kotse ng babae. Pero bago pa ito makalusot sa daan ay binuksan niya ang bintana saka siya dinuro.
"Before you drive, make sure you know how to read, get it?" singhal nito sa kaniya sabay duro sa nakapaskil sa itaas niya na karatula.
ONE WAY ONLY.
Pero imbes na sagutin ay pabalang siyang sumagot rito. "I'm sorry, I'm not familiar here." With his Polish accent.
Natigilan ang babae saka muling nagsalita.
"I see. Well, next time, you should check the signage."
"I will." He smiled.
Isasarado na sana ng babae ang bintana ng tanungin niya si Peruvian.
"By the way, what's your name?"
Peruvian smiled and answered. "Peruv."
"Oh, okey. I'm sexy, I mean, I am Romary." Ngiti pa nito saka nginitian pabalik ang lalaki.
Naiiling na lang si Peruvian saka muling pinaandar ang motor, nang mawala na ang kotse ay agad naman siyang nagpatuloy sa daan.
He will meet his informer to the port. Malapit na siya sa sinasabi nitong daungan ng barko kaya mas minadali na niya ang takbo.
***
"Nasaan ka na, tita?" Maktol ni Charlotte kay Romary, stepmother niya ito, pero parang barkada lang ang turingan nila sa isa't-isa. Late nanaman ito sa promise niyang oras.
Susunduin kasi siya nito dahil ito lang ang pwede niyang makasama sa bakasyon, her grandparents doesn't allow her to have boyfriend. Siya lang kasi ang naiwang anak ng papa niya.
"Sandali na lang, malapit na. Eh kasi naman, may isang kupal na nadaanan ko e!" narinig pa niya itong tumili sa kabilang linya.
"Naku naman!"
"Ano ka ba, Charlotte! Hindi naman pwedeng liparin ko ang Pasig at address mo ano! traffic din dito!"
"Ewan ko sa'yo, basta dalian mo ha. Nakaready na ang gamit ko." Maktol pa niya.
"Oo, sige na. Bye. Malapit na talaga..."
Nang marinig ang pagkaputol sa kabilang linya ay nasandal na lang si Charlotte sa kaniyang malambot na sofa. Nasa kwarto pa siya that time. Hinihintay niya si Romary para pagtakpan ang gagawin niyang pagbabakasyon alone sa Bacolod. Gusto niyang mag-explore sa isang isla roon na nabooking na niya through on-line.
At her age of twenty six, hindi pa niya talaga nagagawa ang gusto, bantay-sarado ang mga tauhan ng papa niya, well, hindi naman niya ito masisisi dahil siya lang naman ang nag-iisang anak ng mga ito. Namatay ang kaniyang kuya noon dahil sa disgrasya kaya simula n'on, naging mas mahigpit ang mga magulang niya sa pagpapalaki sa kaniya. Namatay din ang mama niya dahil sa sakit kaya naman nag-asawa muli ang papa niya kay tita Romary niya. Kampante siya dito dahil mabait naman kahit madalas itong wala sa mansion, dahil may negosyo ito sa Pasig.
Nagkibit-balikat siya nang marinig ang pang-apat na katok sa kwarto niya. Alam niyang si lola Fatima niya ito.
"Apo, matagal pa ba si Romary?"
"Bakit po?" May iritasyon ang boses niya, pero 'di niya 'yon pinahalata.
"Para mahatid namin kayo sa outing ninyo, mas mabuting nakasisiguro kami na walang..."
"Lola, don't worry, kaya na po namin. May license naman si Tita Romary eh, she can drive." She pout her lips.
"Yes, dear, pero kasi..."
"La, sige na. Just trust me, okey? Huwag po kayong mag-alala."
"But, hija. Alam mo naman siguro 'di ba?"
"Yes La, I know that you love me so much, and you're scared because of what happened to kuya and mama."
Namemorya na yata niya ang litanya ng lola niya. Her mom smiled and reach her left cheek. Nakita niyang napangiti ito.
"Ang bilis talaga ng panahon, ang laki mo na."
"La...please."
Lumawak ang ngiti ng lola niya dahil sa reaction na. Hindi kasi niya gustong binebeybe siya nito.
"Oh, nandyan na yata si tita Romary!" narinig na kasi ni Charlotte ang busina ng kotse nito.
"I'll go now, la."
"Okey, take care ha. Tumawag ka sa akin after ten minutes." Sambit pa nito sa kaniya.
Halos hindi niya madala ang malaking maleta na dadalhin niya, puro mga OOTD ang mga iyon at syempre ang make up sets na daily routine niya everyday.
Ngiting-ngiti siya nang makababa sa kanilang enggrandeng staircase. Nakita niyang nasa main door na si Romary, nakasandal ito sa kotse at binuksan ang likuran.
"Let's go." Narinig niya.
Hindi pa man siya nakalabas ay narinig niya ang boses ng kaniyang lolo.
"How long will be your activity?" Napalingon silang dalawa at hindi pinakitang kinakabahan sila.
"Ah, eh, kuwan po...Don Gorge, three days only."
"Three days for that huge luggage?" turo nito sa maleta ni Charlotte.
"Lolo naman e, syempre mga gamit ko 'yan, mga OOTD's at make ups." Sabi ni Charlotte. Nakayuko lang si Romary dahil alam nitong hanggang ngayon ay hindi pa rin siya tanggap ng mga ito na pinakasalan siya ng yumao nilang anak na si Gustavo.
"Bueno, mag-ingat ka, hija. I'm eyeing you." His grandfather stare to Romary. "Ikaw din."
Romary swallowed and fake a smile. "Opo."
Marahan namang lumapit si Charlotte dito at niyakap ito. That's his weakness, ang yakap niya.
"Naku, si lolo talaga. Hwag na po kayong mag-alala. I will be fine, kasama ko naman si tita Romary e, 'di ba tita?"
"Oo." Tipid na sagot ni Romary sa gilid.
"Okey. You know we love you, I love you, Charlotte." Sambit naman ng matanda na noo'y makahulugang tiningnan ang gawi ni Romary.
Take care of her...iyon ang ibig sabihin ng tingin na iyon.
"I love you, too." Hinalikan ni Charlotte ito sa pisngi saka kumaway at nagpaalam.
Tipid lang na pagyuko ang ginawa ni Romary nang makaalis sila sa harapan ng dalawang matanda.
- Writer
