ไทม์นั่งดูทีวีด้านหน้าของตนเองอย่างใจจด ใจจ่อ โดยที่มีคิงส์นอนหนุนตักร้องโอดครวญเพราะคนตัวเล็กไม่ยอมให้ในสิ่งที่เขาขอ ไทม์เองก็มีความสุขไม่น้อยที่ได้แกล้งคิงส์ด้วย
"ไทม์~ กูจะขาดใจอยู่แล้วเนี่ย~"เสียงคนตัวสูงอ้อน
"ฮึ~"คนตัวเล็กตอบกลับพลางย่นจมูกใส่คนที่นอนหนุนตักตนเองอยู่
"ทำไมใจร้ายจังวะ มึงอะชอบยั่วกู แล้วพอกูอยาก..มึงก็จากไป"
"ไทม์ไม่ได้ยั่วซะหน่อย"ไทม์เถียงกลับ
"น๊า~ ไทม์~.. "คิงส์จับแขนเล็กของไทม์กอดจะพรหมจูบไปทั่ว แต่ไทม์เองก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะยอมเลยสักนิด
ติ๊ง!
*'พี่ไทม์หายไปไหนเนี่ยฮะ ผมไปหาที่ห้องก็เจอ โทรกลับผมด้วยนะ'*
"ใครส่งข้อความมา"เสียงคนตัวสูงพูดขึ้นเสียงเเข็ง เพราะเห็นไทม์นั่งอมยิ้มน้อย ยิ้มใหญ่เมื่อเปิดอ่าน
"ธันเดอร์น่ะ..คิงส์!"ไทม์ร้องเสียงหลงเมื่อโดนคนตรงหน้าแย่งโทรศัพท์ไป
"ทีกับมันยิ้ม ทีกับกูขัดขืน"คิงส์พูดพลางกอดอกน้อยใจ จนไทม์เล่ห์มองเคืองๆน้อยๆ
"ไม่ต้องม
