“ไม่โอเคที่นายกอดฉันนี่แหละ...หยุดทำแบบนี้สักที” มิล่าว่าด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ เขาแสดงความห่วงใยจนเธอรู้สึกอึดอัด ใจดวงน้อยมันพร้อมเหลือเกินที่จะสั่นไหวให้กับเขา
“ทำไม ทำไมฉันจะทำไม่ได้” ขณะเดียวกันที่คำพูดห่างเหินของเธอทำให้มาเฟียหนุ่มไม่พอใจ เขายกตัวเธอขึ้นนั่งตักเขาพร้อมกับกอดรัดเธอแน่นขึ้น
“อื้อออ~ เคเรนด์!” ยิ่งพูดเข้าก็ยิ่งกอดเธอมากขึ้น ใบหน้าหล่อเหลาฝังลงที่ไหล่บางของเธอ
“อย่าดื้อ...สักนาทีได้ไหม” มิล่าชะงักให้กับคำพูดอ่อน ๆ ของเขา เคเรนด์รู้สึกใจหาย แม้เวลาจะผ่านไปนานเขาก็ยังไม่หยุดคิดถึงการสูญเสียเธอไป เสียงกระจกแตกและใบหน้าของเธอที่กรีดร้องนั้นทำให้เขาแทบคลั่ง
มิล่าเม้มริมฝีปากเข้าหากันเธอค่อย ๆ ผ่อนคลายตัวเอง หญิงสาวซบใบหน้าลงที่แผ่นอกของเขา กลิ่นกายหอมของเขาทำให้ใจของเธอเต้นแรงขึ้นมา มิล่าค่อย ๆ พริ้มตาหลับลง เหตุการณ์เมื่อครู่ที่เกิดขึ้นทำให้เธอตกใจมาก พอทุกอย่างคลี่คลายก็อ
