บทที่ 12 ไปหา

2109 Words

กว่าเขาจะพอใจทำเอาหญิงสาวเหนื่อยอ่อน มิล่าซบหน้าลงที่ต้นคอแกร่ง หยดน้ำตาไหลอาบแก้มนวลครั้งแล้วครั้งเล่า ปฏิเสธไม่ได้ว่าเธอให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี หญิงสาวรู้สึกสนุก เคลิบเคลิ้ม และเสียวซ่านไปทั่วทั้งสรรพางค์กาย “พะ พอแล้ว” “แน่ใจนะ ว่าเธอต้องการแบบนั้น” มิล่าผละอ้อมกอดออก เธอสบสายตากับเขา “มันเป็นเพราะยา...ทุกอย่างเลย” “หึ ก็ดี ต่อไปฉันจะฉีดให้เธอทุกวัน” มิล่าตาโต ก่อนที่เขาจะยกเอวบางให้ออกจากตักแกร่ง ซึ่งหญิงสาวก็แทบทรงตัวไม่ไหว มิล่าปล่อยกระโปรงลงก่อนจะดึงซับในตัวบางขึ้น “เลว นายมันเลวไร้ที่ติ” “ขอบคุณที่ชม ฉันทำได้มากกว่านี้ถ้าเธอไม่ไปหาฉัน...ทุกวัน” เขาจงใจเน้นคำว่าทุกวันให้เธอได้ยิน “วันนี้...หรือหลังแต่งงาน หรือหลังมีลูก...เธอต้องมาหาฉัน” มิล่าส่ายหน้า ขณะที่คนตัวโตก็ลุกขึ้นยืน เขาดึงทิชชูในห้องน้ำออกมาเช็ดแก่นกายของตน วันนี้มันใช้งานคุ้มเหลือเกิน ขณะที่มิล่าก็ได้เบือนหน้าหนี

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD