แผนการให้มาดูตัวกันก่อน
1362 Words
หลังจากวางสายจากนายหัวเหมราชไปเรียบร้อย นางอุษาก็ได้โทรหาคุณแพรนวลเพื่อนสนิทที่เรียนห้องเดียวกันมาตั้งแต่ชั้นประถม เป็นเพื่อนรักเพื่อนสนิทที่คอยปรึกษาช่วยเหลือกันในทุกๆเรื่องมาโดยตลอด
"นวล ฉันมีเรื่องจะปรึกษาเธอ" อุษาพูดกับเพื่อนรัก
"เรื่องอะไรหรือสา เล่าฉันมาสิ" แพรนวลถามเพื่อน
"ฉันกลุ้มใจเรื่องลูกฉันนะสิ นวลฉันแก่แล้วนะฉันอยากมีหลาน อยากให้ตาเหมแต่งงาน" อุษาบอกเพื่อนอย่างกลัดกลุ้มใจ
"เธอก็ไปขอเมียให้ตาเหมเสียสิ แต่งงานได้แล้วตาเหมนะเพียบพร้อมไปเสียทุกอย่างเธอไปขอลูกสาวบ้านไหนเขาก็ยกให้เธอทั้งนั้นแหละ เธอจะกลุ้มใจทำไมกัน" แพรนวลบอกเพื่อน
"เธอว่าอย่างนั้นเหรอนวล แล้วถ้าฉันจะขอลูกสาวเธอหนูเนื้อแพรให้ตาเหมลูกชายของฉันล่ะเธอจะขัดข้องไหมนวล" อุษาถามเพื่อนรัก คำถามของอุษาทำให้แพรนวลนิ่งเงียบไป
"แต่ว่าลูกสาวฉัน ยายแพรยังเรียนไม่จบเลยนะสา อีกอย่างลูกสาวฉันคนนี้พ่อเขาตามใจมากเธอก็รู้ ฉันไม่รู้ว่ายายแพรจะยอมแต่งงานหรือเปล่า" แพรนวลบอกเพื่อน
"เธอก็คุยกับลูกสาวเธอสิ แค่หมั้นกันก่อนรออีก2ปีหนูแพรเรียนจบแล้วค่อยแต่งก็ได้ นวลฉันอยากได้หนูเนื้อแพรมาเป็นลูกสะใภ้ของฉันจริงๆนะ เธอช่วยฉันหน่อยเถอะนะนวล ฉันอยากให้แม่ของหลานฉันเป็นหนูเนื้อแพร" อุษาขอร้องเพื่อน
"แต่เด็กสองคนเขาไม่ได้รักกันนะสา เราไปจับเขาคลุมถุงชนมันจะดีเหรอ" แพรนวลบอกเพื่อน
"เราก็ให้เขาสองคนทำความรู้จักกันก่อนก็ได้นะนวล" อุษาบอกเพื่อน
"แล้วตาเหมเขามีคนที่รักที่ชอบอยู่แล้วหรือเปล่า" แพรนวลถามเพื่อน
"ก็ไม่มีเป็นตัวเป็นตน เป็นพ่อพวงมาลัยลอยไปลอยมา เธอรังเกียจตาเหมลูกชายฉันหรือเปล่านวล" อุษาถามเพื่อน
"ไม่ใช่อย่างนั้นนะสา ฉันไม่ได้รังเกียจเธอเลย ไม่ได้รังเกียจตาเหมด้วย เอาอย่างนี้ดีไหมสา เธอลองคุยกับลูกชายเธอดูก่อนฉันเองก็จะคุยกับลูกสาวฉันก่อน" แพรนวลพูด
"เอาอย่างนั้นก็ได้ แต่ว่าวันเสาร์นี้เธอพาหนูเนื้อแพรมาบ้านฉันที่ปากพะยูนได้ไหมนวล" อุษาถามเพื่อน
"ได้จ้ะ พอดีเลย แพรเขากลับบ้านพอดี ฉันจะให้ลูกขับรถให้แล้วกันนะสา" แพรนวลบอกเพื่อน
"งั้นตกลงตามนี้นะนวล แล้วเจอกันวันเสาร์นะ ขอบใจเธอมากนะ" อุษาขอบใจเพื่อน
เนื้อแพรกลับบ้านมาหาแม่ที่พัทลุง เช้านี้เล่นโยคะเสร็จแม่ก็ไล่ให้ไปอาบน้ำ
"แพรลูกเล่นโยคะเสร็จแล้วลูกขึ้นไปอาบน้ำไป วันนี้ขับรถพาแม่ไปบ้านป้าสาหน่อย ป้าสาเขาชวนแม่ไปกินข้าวที่บ้านเขา ป้าสาเขายังบ่นคิดถึงแพรอยู่เลยไปกับแม่นะลูก" แพรนวลชวนลูกสาว
"ได้สิคะแม่ แล้วคุณพ่อไม่ไปกับด้วยเหรอคะ" เนื้อแพรถามแม่
"พ่อจะเข้าไปที่ไซน์งานน่ะลูก ลูกไปกับแม่เขาเถอะ" พ่อของเนื้อแพรเดินเข้ามาพอดีจึงบอกลูกสาว
"ค่ะพ่อ งั้นแพรไปอาบน้ำแต่งตัวก่อนนะคะ" เนื้อแพรบอกพ่อกับแม่
"จ้ะลูก แต่งตัวสวยๆเลยนะลูกนะ" แพรนวลบอกลูกสาว
"ค่ะแม่ แพรก็สวยทุกวันอยู่แล้วละค่ะจริงไหมคะพ่อขา" เนื้อแพรพูดและหันไปประจบพ่อกอดคอหอมแก้มพ่อทันที
"จริงครับลูก ลูกสาวพ่อสวยที่สุดอยู่แล้ว" วิชัยพูดกับลูกสาว
"ให้มันน้อยๆหน่อยเถอะเรา โตเป็นสาวแล้วยังประจบพ่อเป็นเด็กสามขวบไปได้ ไปอาบน้ำได้แล้วไปลูก" แพรนวลพูดและคิดอย่างหนักใจ เนื้อแพรยังเด็กเกินไปจริงๆ จะให้หมั้นหมายกับเหมราชตนเองก็กลืนไม่เข้าคายไม่ออกจริงๆ เพื่อนรักเอ่ยปากขอเอง ไหนจะบุญคุณที่เคยช่วยเหลือจุนเจือกันมาอีก ทำให้แพรนวลหนักใจอย่างมาก เมื่อเนื้อแพรเดินขึ้นไปข้างบนแล้วแพรนวลจึงคุยกับสามี
"พี่วิชัย พี่ว่ายายแพรลูกเราจะยอมไหมคะ นวลล่ะกลุ้มใจจริงๆ" แพรนวลบอกสามี
"พี่ว่าลองให้เขาไปเจอกันก่อนเถอะ อีกอย่างถ้าเขาคู่กันก็คงได้แต่งกันแต่ถ้าไม่คู่กันก็คงมีเหตุให้พลัดพรากกันไปเองนวลอย่าไปคิดให้มากเลย เรื่องบุญคุณแต่ก่อนเก่า คุณสาเขาช่วยเราก็จริงเราไม่ลืม แต่ถ้าเด็กไม่รักกันจะให้ทำยังไงนวลว่าจริงไหม พี่ว่านวลอย่าคิดมากเลย" วิชัยคุยกับภรรยา
เนื้อแพรอาบน้ำแต่งตัวลงมาข้างล่างและขับรถพาแม่ไปปากพะยูนระหว่างทางแพรนวลให้ลูกสาวแวะซื้อขนมไปฝากเพื่อนรักด้วย
"แพรลูก แวะซื้อเค้กท่าแคไปฝากป้าสาหน่อยนะลูก" แพรนวลบอกลูกสาว
"ค่ะแม่ เดี๋ยวแพรลงไปซื้อให้ แม่รอแพรในรถก่อนก็ได้เพราะมันร้อนมากค่ะ" เนื้อแพรบอกแม่อย่างเป็นห่วง เมื่อจอดรถเสร็จเนื้อแพรก็ลงไปซื้อของฝากและกลับมาขับรถต่อใช้เวลาเดินทางประมาณ 40 นาทีก็ถึงบ้านนางอุษาที่ปากพะยูน
"มากันแล้ว นวล หนูเนื้อแพร แล้วนี่หอบอะไรมาเยอะแยะละลูก" อุษากล่าวทักทายก่อนเมื่อเห็นเพื่อนรักและว่าที่ลูกสะใภ้เดินลงมาจากรถ
"คุณป้าสา สวัสดีค่ะจำแพรได้ไหมคะ ไม่เจอป้าสาตั้งหลายปีค่ะ แต่แพรจำป้าสาได้ ป้าสายังสวยเหมือนเดิม ใจดีชอบซื้อตุ๊กตาไปฝากแพรบ่อยๆ" เนื้อแพรสวัสดีป้าสา คุณป้าใจดีของตัวเอง
"ไหว้พระเถอะลูกหนูเนื้อแพร เอาจริงๆนะป้าจำแทบไม่ได้ โตขึ้นสวยขึ้นมาก ตอนนั้นจำได้หนูเป็นเด็กผิวขาว ตาคม อวบๆกว่านี้นะ แต่ตอนนี้หุ่นดีสวยจังเลยลูก" อุษาชมว่าที่ลูกสะใภ้
"คุณป้า ตอนนั้นหนูอ้วนน่าเกลียดเลยละคะ" เนื้อแพรคุยกับอุษาและหัวเราะเบาๆ
"ตอนนั้นน่ารักจ้ะ แต่ตอนนี้สวย เข้าบ้านกันเถอะลูกแดดแรงแล้วผิวสวยๆ จะเสียหมด ไปนวลเข้าบ้านกันฉันทำกุ้งอบวุ้นเส้นไว้ให้เธอด้วยนะ" อุษาชวนเพื่อนและว่าที่ลูกสะใภ้เข้าบ้าน
"แม่อาบ ให้ใครไปตามคุณเหมที่เรือนเล็กหน่อย บอกเพื่อนฉันมาหาให้คุณเหมมาหาฉันที่ห้องรับแขกนะ และเตรียมตั้งสำรับมื้อเที่ยงที่สวนหลังบ้านนะอาบ" อุษาสั่งความแม่บ้าน
"ได้ค่ะนายหญิง" แม่อาบรับคำนายหญิงของบ้าน
"เอ่อคุณป้าค่ะ หนูขอไปเข้าห้องน้ำหน่อยค่ะ ห้องน้ำไปทางไหนหรือคะ" เนื้อแพรถามขึ้น
"อ๋อ! ได้สิลูก หนูเดินตรงไปแล้วเลี้ยวซ้ายนะจ๊ะ" อุษาบอกเนื้อแพร
"ค่ะคุณป้า ขอบคุณนะคะ" เนื้อแพรเดินไปเข้าห้องน้ำ เมื่อเสร็จธุระเนื้อแพรก็เดินออกมาจากห้องน้ำ แต่ได้ยินเสียงนกร้องเสียงดังน่าฟัง จึงลองเปิดประตูด้านข้างของครัวออกไปก็เป็นสวนสวยมีต้นไม้ร่มรื่น มีนกกรงหัวจุกที่อยู่ในกรงแขวนไว้หลายตัว เนื้อแพรจึงเดินออกไปดูนกที่ส่งเสียงร้องน่าฟัง เดินดูนกอยู่เพลินๆ ก็นึกขึ้นได้ว่าหายมานานสักพักแล้วแม่จะเป็นห่วงจึงรีบหมุนตัวจะกลับเข้าบ้าน แต่ดันไปชนกับร่างของมนุษย์ผู้ชายร่างกายสูงใหญ่อย่างกับยักษ์เข้าเสียก่อน
- Writer
