ฝ้ายกับดาวมองหน้ากันเงียบๆเมื่อถูกเจ้ามือกับเพื่อนสาวเทกะทันหัน ฝ้ายยักไหล่นิดๆ เธอไม่อะไรกับเรื่องกินอยู่แล้ว จะยกเลิกก็ได้ เพราะเริ่มรู้สึกเบื่อๆเหมือนกัน
“ขอโทษนะฝ้าย”
“ขอโทษทำไม ฝ้ายก็อยากกลับเหมือนกัน นี่เห็นแก่ของฟรีแหละถึงมา บอกตามตรงว่า เจอแบบนั้นแล้วหมดอารมณ์”
“เอาไว้ดาวเลี้ยงวันหลังนะ”
“คิดมากน่า”
สองสาวเดินยิ้มออกไปจากร้าน เป็นจังหวะเดียวกันกับที่ศุภนัทและนาฏลดากำลังจะเดินออกไปพอดี ใบหน้าหล่อเหลาของหมอหนุ่มดูตกใจไม่น้อยที่เห็นดาว แต่ก็วางสีหน้าเรียบเฉยได้ภายในเวลาไม่นาน ต่างจากคนที่เขาบอกว่าขอจีบเธอ ดาวเหยียดยิ้มให้คนที่เธอยืนขวางทางอยู่ชัดเจน
“หลีกทางหน่อยสิคะ ไม่เห็นเหรอว่าเรามาถึงประตูก่อน”
ใบหน้าสวยเชิ่ดขึ้น ก็พอจะรู้อยู่หรอกว่าสำหรับเขา เธอเป็นแค่เกมส์เท่านั้น เขาก็แค่สนใจอยากลองไปโหลดเล่น ไม่ได้หมายความว่าเขาจะต้องเข้าไปเล่นมันจริงๆสักหน่อย
“ผมมาถึงก่อนนะ”
“
