เมื่อมาถึงหน้าห้องของตัวเอง ก็รีบยกมือขึ้นแสกนกับเซ็นเชอร์ปลดล็อก ใช้เท้าถีบประตูออก จากนั้นก็หมุนตัวถีบมันกลับไปเหมือนเดิม เดินไปวางคนป่วยลงบนเตียงแผ่วเบา มองหน้าเธอเพียงครู่ ก็เดินหนีเอาของไปวาง กลับมาอีกครั้งพร้อมกับยาแก้ปวดลดไข้
“กินยาก่อน เดี๋ยวไปทำข้าวต้มมาให้”
วางแก้วน้ำลงบนโต๊ะข้างเตียง พยุงคนป่วยให้นั่ง แล้วยัดเม็ดยาใส่มือเธอ มองนิ่งๆจนเธอยอมยัดมันเข้าปาก จึงได้หยิบแก้วน้ำส่งให้ ยืนรอรับแก้วน้ำเงียบๆ เมื่อทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย จึงได้เดินหนีไปทำข้าวต้ม
เพราะใช้ชีวิตด้วยตัวเองมาตลอด แม้จะไม่ค่อยมีเวลา แต่ส่วนใหญ่ทำกับข้าวกินเอง ของในตู้เย็นมีพร้อมสำหรับการทำกับข้าว จึงไม่เป็นปัญหานักกับการทำข้าวต้มสักถ้วยสองถ้วย
ตั้งหม้อใส่เตาไฟฟ้าไว้ เดินไปสับหมูแบบหยาบๆ เพราะไม่อยากทำอะไรเสียงดังไปกว่านี้ กลัวรบกวนคนป่วย เมื่อวัตถุดิบพร้อม หม้อก็เดือดพอดี รอจนข้าวที่ใส่เริ่มสุก ก็เททุกอย่า
