“จะไปไหนต่อ?” “ยังไม่รู้เลยค่ะ วันนี้ไม่มีซ้อม อาจจะไปเดินซื้อผ้า คือยังไม่ได้คิดอะ” น้ำฟ้าตอบออกไปตามความจริง ไม่มีแพลนในหัวเลย ปกติเธอไม่ค่อยแพลนอะไรไว้อยู่แล้ว ถ้าไม่มีเรียน ก็อยู่บ้าน แต่มันอยู่ที่นี่ไม่ได้ไง ที่นี่ไม่ใช่บ้านเธอ แต่เป็นคอนโดของเขา “ไปด้วยกันไหม” เขามีเคสผ่าตัดช่วงบ่าย อาจจะได้ผ่าหรือไม่ได้ผ่าก็ได้ เพราะยังไม่ได้ประเมินอาการคนไข้แบบละเอียด คนไข้ถูกนัดมาแล้ว ตอนนี้หมอกับพยาบาลกำลังตรวจรอเขาอยู่ ซึ่งระหว่างนั้นเขาต้องแสตนบายอยู่ใกล้ๆโรงพยาบาล เมื่อถึงเวลานัดจะได้ไปทัน “ไปไหนคะ?” “โรงพยาบาล” “นั่นสินะ คุณเป็นหมอนี่นา” “ฉันดูไม่เหมือนหมอ?” “ไม่เหมือนเลยค่ะ ถ้าบอกว่าเป็นมาเฟีย ฉันจะเชื่อมากกว่าซะอีก ผู้ชายอะไร เอะอะ โวยวาย ชอบลากคนอื่นเขาเหมือนเป็นกระสอบทราย” “ถ้าอยากให้อ่อนโยนด้วย ก็หัดทำตัวให้มันอ่อนหวานซะบ้าง นี่ยังเคยคิดเลยว่าเธอเป็นผู้ชาย มากกว่าผู้หญิง”