คิดถึง

1386 Words

ภายในรถคันหรูของพี่ชาย น้ำฟ้าได้แต่นั่งรอเงียบๆ ที่จริงเธอหลงนานแล้ว ขับหาเส้นทางตามแผนที่ที่โชว์หน้าจอแล้ว แต่มันไม่มีทางตัดเข้าในถนนเส้นที่ต้องการเลย แถวนี้ถนนมีหลายเส้นมาก เธอลองไปมาหมดแล้ว จนตอนนี้น้ำมันรถเธอหมด! หลังจากวางสายที่ทำให้หัวใจเต้นระรัวได้เพียงสิบนาที กระจกรถคันที่เธอนั่งอยู่ก็ถูกเคาะแรงๆสามที ใบหน้าสวยสูดเอาอากาศเข้าปอดแรงๆ ก่อนจะตัดสินใจเลื่อนกระจกรถลง มองคนที่ไม่มีท่าทีตกใจเงียบๆ เขาคงรู้แล้วว่าเป็นเธอ “แค่นี้ก็หลง ขับเข้าไปในซอยนี้ก็ได้แล้วไหม?” ปืนใหญ่พูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ เมื่อเห็นคนที่เขาคิดเอาไว้แล้วว่าต้องเป็นเธอ นั่งอยู่หลังพวงมาลัย จุดที่เธอจอดรถอยู่นั้น เข้ามาในซอยที่จะไปบ้านเขาแล้ว ขับออกไปไม่นานก็ถึงบ้านเขา ไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงยังจอดรถอยู่ที่นี่ “คนนิสัยเสีย” น้ำฟ้าบ่นอุบ เขาจะไม่ตำหนิเธอสักครั้งมันจะตายใช่ไหม คนบ้าอะไรเห็นหน้าปุบด่าปับ ถ้ารู้ว่ามาแล

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD