เปิดใจ
♡♡♡♡♡☆☆☆☆♡♡♡♡♡
เมื่ออาหารมีคนมาส่ง กัสก็จัดใส่จานและจัดวางบนโต๊ะพร้อมรับประทาน ในระหว่างที่นั่งทานข้าวกันอยู่ธีรากรก็แอบลอบมองกัสเป็นระยะ ไม่รู้เพราะอะไรเหมือนกัน เขาแทบไม่อยากละสายตาจากร่างบางตรงหน้านี้เลย กัสสัมผัสได้ว่ามีสายตาของอีกคนมองมาที่ตนแทบจะตลอดเวลาที่ทานข้าว
“มองอะไรครับพี่ธีรา”กัสเริ่มสำรวจตัวเองว่ามีอะไรที่ผิดปกติบนร่างกายรึเปล่า ก็ไม่มีนะ แล้วจะมองอะไรกันนะ กัสเลยได้แต่ถามเจ้าของสายตาคู่นั้นอย่างอดสงสัยไม่ได้
“มองคนน่ารักครับ” นี่ไง คนบ้าชอบทำให้เขาเขินได้ทุกทีซินะ ไม่น่าถามเลยกัสเอ๊ย !!
“ไม่ต้องมามองเลยนะ รีบกินเข้าไปเลย สั่งมาอะไรเยอะแยะ”กัสพูดขึ้นด้วยความเขินเกิน 100 ตักกับข้าวที่วางอยู่ใส่ในจานของธีรากรจนแทบไม่มีว่างบนจานอีก
“พี่กินไม่ทันแล้วครับ เวลาเขินนี่น่ารักจังนะครับ” หลังจากที่ธีรากรแกล้งคนตัวเล็กจนพอใจ ก็นั่งทานข้าวที่กัสตักกับข้าวจนอิ่ม
“พี่ไปเคลีย
