*Windy POV*
"Cloud saan ba tayo pupunta?"
tanong ko pa kay Cloud na noo'y hilahila ang kamay ko sa kung saan.
Matapos ang nangyaring iyon ay heto kami't lakad takbong tinatahak ang dalampasigan sa gabing iyon. Halos hindi ko pa mailakad ang mga paa ko dahil bumabaon ang aking heels sa dalampasigan.
Until we reached the cabin resto at doo'y pasimple nya akong dinala para raw makapag relax muna dahil sa tensyong nangyari kanikanina lang.
"Let's relax here,I need you to relax, Green,"
sabi pa ni Cloud sa akin habang suot ang napaka-daring na boses niyang iyon.
I can't even look away to his masculine figure at tila napako na ang mga mata ko doon sa pagkakatitig.
He is a living example of Adonis. Hindi ko na nga napansin na nandoon na pala kami sa gilid ng mesa at ngayo'y may orde
