ตอนที่15 ขี้เมา
“ไม่ต้องน้อยใจไปนะจ๊ะ เธอจะได้มากกว่าใครๆ ถ้ายังทำตัวน่ารักกับฉัน”
“คุณหินคะ ฉันกลับไปนอนที่แพของฉันได้มั้ย”
ทอฝันนอนตะแคงมองไปยังร่างสูงใหญ่ที่นอนอยู่บนเก้าอี้หวายตัวยาว ในมือของเขาคีบบุหรี่ปลายแดงวาบเอาไว้ ชายหนุ่มหันศีรษะมามองเธอแว่บหนึ่ง
“ขนาดเดินลงบันไดไปชั้นล่างเธอยังโงนเงน แล้วคิดเหรอว่าจะเดินข้ามสะพานไม่ไผ่ลำนั้นกลับไปที่แพได้ ถ้าเกิดตกน้ำตกท่าไปอีกฉันไม่ลงไปงมเธอขึ้นมาอีกหรอกนะ” หินหัวเราะหึๆ ในลำคอ ก่อนจะยกขวดเหล้าเล็กๆ ขึ้นจิบ
“ฉัน… เอ่อ”
ทอฝันรู้สึกเหมือนมีก้อนอะไรมาจุกอยู่ที่คอ ภาพไม้ไผ่ที่คนอื่นใช้เป็นสะพานข้ามไปมาอย่างง่ายดายลอยเข้ามาในหัว หญิงสาวไม่กล้าเสี่ยงเดินข้ามไปเหมือนที่เขาพูดจริงๆ อย่าว่าแต่ตอนกลางคืนเช่นนี้เลย แม้แต่ตอนกลางวันยังไม่รู้ว่าเธอจะเดินข้ามไปได้หรือเปล่าเผลอๆ จะตกลงไปในน้ำอีกรอบ
“กลัวจะฉันจะปล้ำทำเมียว่างั้น” น้ำเสียงของเขายียวน
“
