ตอนที่5 หนังสด
เพล้งงง
**…**
เสียงขวดแก้วหลายใบกระทบกันดังขึ้นปลุกให้ทอฝันสะดุ้งตื่น ความมืดโอบล้อมรอบกายจนมองแทบไม่เห็นสิ่งใดแม้แต่ลายมือของตนเอง เธอคงเผลอนอนหลับไปนานจนกระทั้งดวงตะวันโบกมือลาท้องฟ้ายามกลางวันไปนาน ดวงจันทราสีเหลืองนวลลอยเด่นขึ้นมาแทนที่ หญิงสาวต่างถิ่นตัวแข็งทื่อกับเสียงที่ได้ยินตามมาจากเสียงขวดแก้ว ซึ่งพอจะเดาได้ว่ามันคงเป็นขวดเปล่าของเหล้าหรือไม่ก็ขวดเบียร์เป็นแน่ แต่เสียงครางกระเส่าของหญิงปริศนาที่ลอยตามมานี่สิมันคืออะไรกัน?
“โอ้ย! เบามือหน่อยสิคะ อ่ะ อ่ะ หนูเจ็บนะคะ”
ทอฝันไม่ได้อ่อนเดียงสาถึงขนาดที่จะไม่รู้ว่าเจ้าของเสียงกระเส่านั้นกำลังทำกิจกรรมใดอยู่ หญิงสาวเจ้าของเสียงโหยหวนรัญจวนใจบาดเข้ามาในห้วงความคิด และมันมีผลต่อบางอย่างในร่างกายแห่งวัยสาวซึ่งยังไม่เคยต้องมือชายใดเช่นเธอมาก่อน
ไข่ในหินที่ยังคงความบริสุทธิ์งดงาม ดุจอัญมณีเลอค่า…
ความอยากรู้อยากเห็นซึ่งมีอยู่ในทุกตัวคนสั่งการให้หญิงสาวย่องไปยังทิศทางของต้นเสียง ข้างฝาเรือนแพของเธอมีช่องขนาดเล็ก ซึ่งสามารถมองลอดออกไปสอดส่องเหตุการณ์ภายนอกได้
“ขุ่นพระ”
คำอุทานที่ได้ยินจนชินหูตั้งแต่สมัยยังเยาว์ของคุณยายติดมายังตัวเธอ
ชั้นสองของเรือนแพขนาดใหญ่ที่เธอเห็นตอนกลางวัน ขณะนี้มีเงาลางเลือนของชายหญิงคู่หนึ่งกำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันอยู่บริเวณหน้าต่าง ระยะที่ทอฝันมองไม่สามารถที่เธอจะเห็นใบหน้าของพวกเขาทั้งสองได้กระจ่างชัดเช่นยามกลางวัน แต่นั้นก็มากพอที่จะทำให้เลือดลมในกายสาวสูบฉีดพุ่งพล่านไปทั่ว ใบหน้าของเธอร้อนวูบวาบ หากมีกระจกสักบานอยู่เบื้องหน้าทอฝันคงจะเห็นดวงหน้าอันแดงจัดของตนเอง เท่านั้นยังไม่พอ ความรู้สึกบางอย่างที่ยากจะอธิบายมันกำลังก่อตัวขึ้นกับร่างกายของเธอ
เนื้อสาวของทอฝันแตกลั่นเปรี๊ยะ ภายในก่อกำเนิดความรู้สึกคล้ายมีกระแสลมอ่อนๆ หมุนวนไปมา แล้วโหมทวีความรุนแรงมากขึ้น กลางกายแห่งวัยสาวขยับไหวราวกับกลีบดอกไม้ที่สั่นเทิ้มยามต้องกับสายลม ภาพตรงหน้าเป็นเงาร่างของบุรุษเพศรูปร่างกำยำแข็งแรง เขากำลังโอบรัดร่างเปลือยเปล่าของฝ่ายหญิงเอาไว้ สองร่างแนบชิดต่อประสานเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันโดยเฉพาะส่วนของวัยหนุ่มสาว ปลายเท้าทั้งสองข้างของหญิงสาวคนนั้นกระหวัดรัดรอบเอวสอบของฝ่ายชายเอาไว้แน่น มือทั้งสองข้างโน้มคอยึดเหนี่ยวไม่ให้ร่วงลงไปยามได้รับการกระแทกจากฝ่ายชาย
ไม่ต่างกับภาพของวานรกำลังอุ้มแตงลูกโตเอาไว้
เสียงหอบกระเส่าปนครางของหญิงสาวคนนั้นบาดลึกเข้ามาในห้วงความรู้สึกของเธอ ปทุมถันงดงามเต่งตึงยอดตั้งชูชันขึ้น ตามกระแสลมแห่งตัณหาที่พาพัดกระทบเข้ามาทางสายตา ส่งต่อให้สมองประมวลภาพออกมาแสดงออกทางร่างกาย อันเป็นไปตามครรลองแห่งธรรมชาติของมนุษย์