เช้าวันต่อมา_
"เรากับพี่ปราณก็คบกันมานานแล้วนะลูก เคยคุยเรื่องแต่งงานกันบ้างหรือยัง" วรารัตน์ถามขึ้น ขณะทำอาหารเช้าให้ลูกสาวเตรียมตัวออกไปทำงาน
ท่านรู้สึกถึงลางสังหรณ์ในช่วงนี้ ว่าจะเกิดเรื่องร้ายอะไรเข้าในบ้าน
"พี่ปราณเคยบอกไว้ค่ะ ถ้าเรื่องงานที่ไทยแน่นอนเมื่อไหร่ แล้วบ้านสร้างเสร็จ เขาจะมาเซอร์ไพรส์ของแต่งงาน" ร่างบางเอื้อมจับช้อนตักอาหาร ยกชิมรสชาติของต้มจืด มีหมูปั้นไว้เป็นก้อนกลมๆผสมวุ้นเส้น เรียกความหิวโหยค่อนข้างมาก
"ถ้าเป็นอย่างนั้นแม่ก็ไม่อยากเร่งอะไรเราสองคนหรอก อยู่สร้างตัวกันก่อนแล้วค่อยมีครอบครัว"
"ค่ะ แม่ไม่ต้องห่วงนะคะพี่ปราณไม่หนีไปไหนหรอกค่ะ บอกรักมิอยู่เช้าเย็นเลย" การกระทำของปราณชัดเจนตั้งแต่ต้น เขายังวางตัวให้เกียรติเธอเหมือนเดิม
"หลงตัวเองไปแล้วลูก ไว้พี่เขามาบ้านเมื่อไหร่ แม่จะบอกให้พี่เขาฟัง" ท่านดึงเก้าอี้มาใกล้ลูกสาว ผมสลวยสีน้ำตาลพริ้วไสวจนต้องหยิบหนัง
