บ้านนามิ_
"จอดตรงหน้าหมู่บ้านเลยนะคะ บ้านฉันห่างป้อมลุงยามไม่กี่หลังเอง" หญิงสาวรีบชะโงกหน้าไปฝั่งคนขับ แต่ถูกมาเฟียหนุ่มดึงคืนตำแหน่งเดิม ตอนรถยนต์ใกล้จะถึงทางเข้าหมู่บ้านของเธอ
"ไม่ได้หรอกครับ ถนนหน้าหมู่บ้านค่อนข้างแคบ เกิดอุบัติเหตุบ่อยนะครับ" ดั๊มพ์เอ่ยบอก ขณะนั่งอยู่ฝั่งข้างคนขับ แล้วมองผู้สนทนาผ่านกระจกหลัง
"จริงเหรอคะ หนู..."
ตุ๊บ!
"แค่ก แค่ก!" ฝ่ามือหนาดันเล่นพิเรน มาเคาะใส่กลางหลังบาง ทำหญิงสาวสำลักน้ำลายตัวเองกระทันหัน จนหน้าแดงกล่ำลงลำคอขาว
"ขับต่อไป" เสียงเข้มเอ่ยสั่ง เกือบหลุดหัวเราะกับอาการหญิงสาวอวดดี
"นี่คุณ! มาตีฉันทำไมเนี้ย!" ดวงตากลมจ้องเขม่ง ยกมือนั่งกอดอกแสดงอาการไม่พอใจ
"นั่งไม่นิ่งเอง"
"เหอะ! แต่ฉันเจ็บนะ บอกกันดีๆก็ได้" นึกเจ็บใจจนไม่หันไปมองหน้าคนหยาบกระด้าง เธอเป็นผู้หญิงแสนเรียบร้อยทำไมต้องใช้ความรุนแรง
"เหมือนข้างหน้าบ้านจะมีรถจอดขวางไว้นะครับ"
