เพราะเด็กอย่างฉัน...ไม่มีวันที่คนอย่างเขาจะมาสนใจหรอก
พอฉันพูดจบเขาก็นิ่งเงียบไปก่อนจะหันมามองฉันอีกครั้ง
" แล้วคนที่เขียนนิยายเขาใส่ตัวตนของตัวเองหรือความรู้สึกจริงๆเข้าไปในนั้นด้วยหรือเปล่า "
เสียงนุ่มทุ้มของอาจารย์ธาดาทำให้ฉันหลุดออกมาจากวังวนความคิด ตอนนี้ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความสงสัย
" ก็อาจจะมีส่วนค่ะแต่มันก็ไม่เสมอไปหรอก บางคนก็ใส่จินตนาการตัวเองเข้าไปล้วนๆเพื่อให้นิยายมันน่าอ่านมากขึ้นแต่บางคนก็อาจจะมาจากประสบการณ์จริงหรือบางทีคนเขียนก็อาจจะเอาทั้งสองอย่างรวมมากันเพื่อให้มันน่าติดตาม "
อาจารย์ธาดาพยักหน้าเหมือนเริ่มจะเข้าใจที่ฉันพูด เขาเข้าใจจริงๆใช่ไหม
" ทำไมอยู่ๆอาจารย์ถึงอยากรู้เรื่องพวกนี้ล่ะคะ "
เพราะปากที่ไวกว่าความคิดทำให้ฉันกล้าถามกลับไป
" เปล่า ผมก็แค่ถามไปอย่างนั้น "
อาจารย์ธาดาตอบด้วยสีหน้าที่นิ่งจนฉันคาดเดาไม่ออก นั่นสินะ ฉันก็ไม่น่าจะไปคาดหวังอะไรหรอกแต่
