กลางดึก...หวายยังคงละเมอขึ้นมาเหมือนทุกคืน เธอเป็นโรคนอนละเมอมาตั้งแต่ที่พ่อกับแม่เสียไปกระทันหันแต่เธอไม่รู้ตัวมาก่อน หวายละเมอนั่งบนตัวของธาดาแต่เพราะคืนนี้ธาดาไม่ได้คิดจะผลักไสเหมือนที่ผ่านมา เขาจึงทำได้แค่ปล่อยให้เธอหลับอยู่แบบนั้น จนเช้า
แสงแดดที่สาดส่องผ่านริ้วผ้าม่านเข้ามาทำให้ภาพของคนสองคนที่นอนกอดกันอยู่เป็นภาพที่น่ามองอย่างมาก คุณปู่ค่อยๆปิดประตูห้องก่อนจะรีบโทรไปรายงานลูกสะใภ้ ด้านทิพย์ธาราที่รอฟังข่าวอยู่แล้วก็แทบจะกรี๊ดใส่โทรศัพท์
คุณพ่อว่าพวกเขาจะได้ลูกผู้ชายหรือผู้หญิงคะ
จะชายหรือหญิงฉันก็รักทั้งนั้นแหละ วันนี้ฉันจะรีบกลับไปบอกข่าวดีกับพิศมัย
....พวกเขาคุยโทรศัพท์กันอย่างหน้าชื่นตาบาน
หลังจากที่ทั้งสามคนทานข้าวเช้าเสร็จเรียบร้อย หวายก็อาสาจะไปส่งคุณปู่ตามที่รับปากเพราะวันนี้ธาดาก็ต้องรีบไปมหาวิทยาลัย วันนี้เขาตื่นสายกว่าทุกวันและสายมากว่าชั่วโมงหนึ่งแล้ว
“ ผมไปส่งคุ
