เมียสวมสิทธิ์ (ซีรีส์ชุดเมียที่รัก ลำดับที่ 3)

ชายปริศนานามว่ามิสเตอร์พีเจ (70%)

แม้ห้องนอนอันเงียบสงบจะเย็นเฉียบ ด้วยฝีมือเครื่องปรับอากาศประสิทธิภาพสูงที่ทำงานอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง หากแต่กลับไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นเลยสักนิด เพราะปีเตอร์ยังครุกรุ่นไปด้วยเพลิงโทสะ เจ้าของร่างสูงใหญ่ไหล่กว้างเดินไปหยิบไฟแช็กและบุหรี่ในลิ้นชักข้างหัวเตียง แล้วก้าวไปยืนพิงขอบหน้าต่าง ก่อนจะดับอารมณ์ขุ่นมัวของตัวเองด้วยการอัดควันบุหรี่เข้าไปทำลายปอด ทอดสายตาสีมรกตฝ่าเปลวแดดร้อนแรงในยามสายไปยังเบื้องหน้าอย่างไร้จุดหมาย ขณะพ่นควันสีขาวขุ่นออกมาจากปากหยักเป็นระยะ

เวเนซุเอลาเคยเป็นบ้านสำหรับปีเตอร์ แต่ปัจจุบันมันกลายเป็นเพียงแค่อดีตที่น่าจดจำ หลังจากที่คุณย่าจากไปอย่างกะทันหันด้วยโรคมะเร็ง เมื่อสามปีก่อน เขากับคุณปู่ก็ย้ายไปใช้ชีวิตอยู่ที่สวีเดนเป็นการถาวร เพราะที่นั่นเป็นบ้านเกิดของคุณปู่ ท่านจึงปรารถนาจะไปใช้บั้นปลายชีวิตอยู่ที่นั่น และเขาเองก็ไม่ขัดข้องแต่อย่างใด เพราะสำนักงานใหญ่ของเจย์ลาสโคนีแกรนด์ไดมอนด์ตั้งอยู่ที่สวีเดนอยู่แล้ว แต่ไม่น่าเชื่อว่าการมาเยือนบ้านเกิดอีกครั้ง เพื่อพักผ่อนหย่อนใจ จะทำให้ที่นี่มีรอยราคีจนน่าโมโห

แอ๊ด!

ความรู้สึกที่กำลังอัดแน่นในหัวอก ถูกทำลายลงด้วยเสียงเปิดประตูของใครคนหนึ่งซึ่งไม่เบานัก ทำเอาเจ้าของห้องที่กำลังขบคิดเรื่องวุ่นวายน่าปวดหัวถึงกับต้องนิ่วหน้า กระแทกลมหายใจร้อนๆ ออกมาอย่างหงุดหงิดกับความไร้มารยาท เจ้าพ่อมาดเถื่อนบดขยี้ก้นบุหรี่ลงบนที่เขี่ยบุหรี่ซึ่งทำมาจากคริสตัล แล้วจึงหมุนเรือนกายทรงพลังกลับมาเผชิญหน้ากับแขกไม่ได้รับเชิญ 

ทันทีที่ได้สานสบกับนัยน์ตาสีมรกตซึ่งเคลือบไปด้วยความขุ่นมัว ผู้มาใหม่ก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง ลงมือปลดเปลื้องชุดสั้นจู๋ที่เน้นทรวดทรงองค์เอวออกอย่างรวดเร็ว ชั่วพริบตาเรือนร่างเซ็กซี่ขยี้ใจก็ไร้อาภรณ์ห่อหุ้ม ก่อนจะเยื้องย่างกรายเข้าหาเป้าหมายที่ยืนตระหง่านอยู่ตรงหน้าด้วยมาดนางแมวยั่วสวาท ทว่าสิ่งที่สาวเจ้าได้รับกลับมาคือสายตาเย็นชาว่างเปล่าไม่ต่างอะไรจากเวิ้งทะเลที่กำลังสงบ หากแต่รอวันจะก่อคลื่นยักษ์ขึ้นมา กระนั้นคนอย่างเฮเลน สเตนลีย์ ก็ไม่คิดละความพยายามที่จะจับมหาเศรษฐีหนุ่มหล่อเร้าใจและลีลาเหลือร้ายขึ้นขย่มบนเตียงในช่วงสายๆ ของวัน เพื่อดับความกระหายอยากที่สั่งสมมาเป็นเวลาเกือบสองอาทิตย์  

“ปีเตอร์ขา…” นางแบบสาวหุ่นสะบึมกระชากใจชายทั่วทั้งโลกส่งเสียงหวานหยด พลางโผเข้าซบอกของเจ้าพ่อหนุ่มอย่างออดอ้อนออเซาะ แต่อีกฝ่ายกลับทำหน้านิ่งไร้ความรู้สึก ประหนึ่งว่าร่างเย้ายวนป่วนอารมณ์ซึ่งกำลังคลอเคลียอยู่นี้เป็นแค่ก้อนเนื้อนิ่มๆ ที่ต้องการเงินไปหล่อเลี้ยงให้เซลล์ของมันไม่ตาย  

ท่าทีนิ่งเฉยของจอมเย็นชายิ่งท้าทายให้เฮเลนเกิดความฮึกเหิมอยากเอาชนะขึ้นมาครามครัน ดังนั้นมือเรียวจึงโน้มลำคอหนาให้ต่ำลง แล้วประกบจุมพิตดูดดื่มระคนร้อนแรง หากแต่ชายหนุ่มกลับไม่ตอบสนองใดๆ กระนั้นหล่อนก็ยังพยายามส่งปลายลิ้นเล็กเกี่ยวกระหวัดและหยอกเอินกับปลายลิ้นสาก พลางไล้ฝ่ามือเล้าโลมแผงอกกว้าง ก่อนจะเลยไปยังหน้าท้องแบนราบที่อุดมไปด้วยมัดกล้ามเรียงตัวสลอน ตั้งท่าว่าจะลูบไล้ให้ต่ำลงไปอีก หากไม่โดนสกัดกั้นด้วยการจับบิดข้อมือกลมกลึงอย่างแรง จนนางแบบสาวต้องสูดปากทำหน้าเหยเก  

จากนั้นพ่อหนุ่มมาดเถื่อนก็ยกฝ่ามือทั้งคู่ขึ้นผลักร่างสะโอดสะองออกห่าง โดยไม่นึกแยแสว่าอีกฝ่ายจะล้มหัวคะมำ เพราะสวมรองเท้าสูงกว่าสามนิ้วแต่อย่างใด  

“กลับไปซะเฮเลน ผมไม่มีอารมณ์” ถ้อยคำห้วนๆ ที่ถูกพ่นออกมาจากริมฝีปากหยักลึก ทำให้นางแบบสาวถึงกับสะอึกไปชั่วขณะ อีกทั้งยังรู้สึกเสียหน้าและเสียความรู้สึกในคราเดียวกัน แต่ก็ยังอุตส่าห์กลั้นใจปั้นรอยยิ้มหวานหยดส่งมาให้เขา  

“ผมบอกให้กลับไปยังไงละ” เมื่อเห็นว่าหญิงสาวยังคงไม่สะทกสะท้าน เจ้าของห้องก็ออกปากขับไล่อีกครั้ง พร้อมกราดสายตาดุดันเข้าใส่  

“แต่ ปีเตอร์คะ…” แม่สาวจัดจ้านเจนสังเวียนเริ่มตื๊อเสียงหวาน พลางส่งสายตาละห้อยเว้าวอน ทว่ายังไม่ทันจะได้ต่อให้ครบประโยคดีด้วยซ้ำ อีกฝ่ายก็ยกมือขึ้นเป็นเชิงห้ามปราม แล้วขยับเรียวปากหยักไล่ตะเพิดด้วยน้ำเสียงขุ่นคลั่ก ขณะพุ่งปลายนิ้วกระด้างไปทางประตู 

“แต่งตัวซะ ประตูอยู่โน่น!” คนฟังอ้าปากค้างกลางอากาศ สายตาเย็นเยียบของพ่อหนุ่มพันธุ์ดิบทำให้กลีบปากอิ่มสีแดงสดถูกเจ้าตัวเม้มเข้าหากันแน่น เพราะไม่กล้าแผลงฤทธิ์ออกเดช จึงก้มลงหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาสวมใส่อย่างรวดเร็ว แล้วผลุนผลันออกมาจากห้องทันที 

“ฉันจะไม่ยอมให้คุณไล่เป็นครั้งที่สองเด็ดขาด” เฮเลนมาหยุดยืนเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันที่หน้าห้องนอนใหญ่ด้วยความอัดอั้นตันใจเหลือแสน

 ถึงแม้ปีเตอร์ เจย์ลาสโคนี จะมีบุคลิกดุดันระคนแข็งกระด้าง แถมยังขึ้นชื่อลือชาเรื่องความโหด ดิบ เถื่อน เย็นชา และเฉียบขาดทุกกระเบียดนิ้ว กระนั้นคะแนนนิยมในสายตาสาวน้อยใหญ่ทั่วทั้งประเทศก็ไม่ได้ลดน้อยถอยลงแต่อย่างใด เพราะนอกจากพ่อเจ้าประคุณจะรวยล้นฟ้าและมากด้วยอิทธิพลแล้ว รูปลักษณ์ภายนอกของเขายังดึงดูดสายตาชนิดหาตัวจับยาก ไม่ว่าจะเป็นรูปร่างสูงใหญ่ไหล่กว้าง ใบหน้าหล่อเหลาเคล้าเซ็กซี่ราวเทพบุตร ที่ผสานสายเลือดสวีเดนและเวเนซุเอลาได้อย่างลงตัว จมูกคมสันรับกับริมฝีปากหยักลึกติดจะหยิ่งผยอง โดดเด่นด้วยนัยน์ตาสีมรกตที่บรรจุความยโสโอหังเอาไว้อย่างถึงแก่น ผมสีน้ำตาลอ่อนเป็นประกายเงาวับรับกับผิวสีแทนสมชายชาตรี แต่เหนือสิ่งอื่นใดคือพลังแห่งบุรุษเพศที่เปล่งรัศมีออกมาอย่างล้นหลาม ทำเอาผู้หญิงที่มีโอกาสได้ประสบพบพานถึงกับตาพร่าและใจละลายมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน 

ทุกอย่างที่ประกอบขึ้นเป็นตัวเขา ทำให้สาวๆ ทุกอนงค์นางแทบกระโจนเข้าใส่ทุกครั้งที่ได้เจอหน้า อีกทั้งยังใฝ่ฝันว่าจะได้ใช้ช่วงเวลาในค่ำคืนแสนหฤหรรษ์ร่วมกับพ่อยอดชายสักครั้งในชีวิต ไม่เว้นแม้กระทั่งเฮเลน สเตนลีย์ หากแต่หล่อนหวังว่าจะได้เป็นมากกว่าคู่ควงที่รอวันพ่อมหาเศรษฐีจอมโอหังสลัดทิ้ง เมื่อหมดความท้าทายและน่าสนใจ  

คล้อยหลังคู่ขานางแบบสาวสุดเซ็กซี่ ปีเตอร์ก็โทรไปเรียกให้ลูกน้องคนสนิทขึ้นมาพบที่ห้องนอนอย่างเร่งด่วน 

ก๊อก…ก๊อก…ก๊อก

“เข้ามา!” เมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูเบาๆ ติดกันสามครั้ง เจ้าของห้องก็ส่งเสียงทรงอำนาจไปอนุญาตทันที

หลังจากเสียงเปิดและปิดประตูเงียบลง เรย์ก็ก้าวฉับๆ มาหยุดยืนกุมมือที่เบื้องหน้าของเจ้านายหนุ่ม ซึ่งกำลังนั่งถอนหายใจยาวเหยียดอยู่ริมเตียง 

“เฮเลนรู้ได้ยังไง ว่าฉันอยู่ที่นี่” เสียงเข้มเปิดฉากไล่เลียง พลางหรี่ตามองลูกน้องตัวแสบด้วยท่าทางเอาเรื่อง  

“เอ่อ…หล่อนมาทำงานที่เวเนซุเอลาพอดี ผมก็เลยให้คนไปรับมา แบบว่า…”  

“เสือกไม่เข้าเรื่อง!” ยังไม่ทันจะครบถ้วนกระบวนความพ่อหนุ่มเลือดร้อนก็แผดเสียงคำรามลั่น นึกอยากจะกระโดดถีบยอดหน้าไอ้เลขาฯ ตัวดีขึ้นมาครามครัน 

“ขอประทานโทษครับนาย” เลขาฯ หนุ่มค้อมหัวให้อย่างสำนึกผิด  

“สั่งให้คนของเราเอาเครื่องมารับฉันด้วย ฉันจะกลับสวีเดนพรุ่งนี้ตอนบ่าย” ปีเตอร์พูดพลางตวัดท่อนขากำยำขึ้นไขว่ห้าง  

“ไหนเจ้านายบอกว่าจะมาพักผ่อนที่นี่สักหนึ่งอาทิตย์ยังไงล่ะครับ แต่นี่เพิ่งจะสามวันเองนี่นา” เรย์เอ่ยถามด้วยความสงสัย ขณะตีหน้ายุ่ง

“เกิดเรื่องบัดซบแบบนี้ขึ้น ใครมันจะมีอารมณ์อยู่ต่อวะ” ปีเตอร์เค้นเสียงห้วนจัดสวนกลับ เพราะพิษของเพลิงโทสะที่ยังไม่มอดดับสนิท

“แต่ว่า…” คนเป็นลูกน้องหวังจะค้านเพราะอยากให้เจ้านายได้พักผ่อนอย่างเต็มที่ หลังจากทำงานหามรุ่งหามค่ำมานาน ทว่าก็ต้องขากรรไกรค้างเติ่งกลางอากาศ เมื่ออีกฝ่ายโพล่งขึ้นตัดหน้าเสียก่อน  

“หยุดพล่ามได้แล้วไอ้เรย์ ไปเอาเหล้ามา ฉันจะไปรอที่ริมสระ”

“ได้เลยครับ…มิสเตอร์พีเจ” เรย์ค้อมหัวพร้อมเอ่ยปากรับคำด้วยน้ำเสียงครื้นเครง เพื่อหวังจะให้เจ้านายมาดเนี๊ยบได้ผ่อนคลายความตึงเครียดลงบ้างไม่มากก็น้อย หากแต่ในวินาทีถัดมาเลขาฯ มาดทะเล้นก็รู้ว่าตัวเองคิดผิดอย่างมหันต์

“ไอ้เรย์!” สรรพนามที่คนสนิทจงใจเรียกขานสามารถรวนจนปีเตอร์เผลอตวาดลั่น เกิดอาการแสลงหูขึ้นมาอย่างฉับพลัน เพราะชื่อนี้ทำให้เขาเกือบตกเป็นเหยื่อของคนชั่วจนนับครั้งไม่ถ้วน ฉะนั้นเจ้าพ่อมาดเถื่อนจึงไม่อยากรับฟังในช่วงเวลาที่กำลังอารมณ์ขุ่นมัวเช่นนี้  

“ครับ ไปเดี๋ยวนี้แหละครับเจ้านาย” ครั้นรับรู้ได้ถึงระดับเสียงที่การันตีว่าอีกฝ่ายไม่พอใจอย่างสุดขีด เลขาฯ ปากดีก็รีบจรลีชนิดไม่คิดจะเหลียวหลัง  

“เฮ้อ…เกือบโดนบาทาแล้วไหมล่ะเรา เจ้านายนะเจ้านาย เวลาดีก็ดีจนน่าใจหาย แต่เวลาร้ายนี่สิ แม้กระทั่งผีห่าซาตานก็ยังต้องยอมสยบ” เมื่อออกมาพ้นห้องนอนใหญ่เรย์ถึงกับเป่าปากถอนหายใจด้วยความโล่งอก ก่อนจะบ่นอุบอยู่คนเดียว  

ถึงแม้ใครต่อใครจะตราหน้าว่าปีเตอร์ เจย์ลาสโคนี เป็นคนโหดเหี้ยม เย็นชา และไร้หัวใจ แต่คนสนิทอย่างเรย์ย่อมรู้ดีว่า เพราะภาระหน้าที่ซึ่งเจ้าพ่อหนุ่มแบกไว้แต่เพียงผู้เดียวเต็มสองบ่า จึงทำให้ปีเตอร์เป็นคนถึงลูกถึงคน เฉียบขาด ไม่เห็นหัวใคร และที่สำคัญไม่เคยปรานีศัตรู เหมือนอย่างเช่นเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อหนึ่งชั่วโมงที่ผ่านมา ทว่าปีเตอร์ก็เลือกจะร้ายเฉพาะกับศัตรูและผู้ไม่ประสงค์ดีเท่านั้น แต่ถ้าเป็นคนในครอบครัว และเพื่อนสนิทแล้วละก็ เขาก็มักจะอารมณ์ดีและมีรอยยิ้มเสมอ แต่ใครก็ไม่สามารถทำให้เจ้านายของเรย์อารมณ์ดีได้ทั้งวัน เหมือนอย่างเช่นแม่สาวน้อยนางหนึ่ง ที่ปีเตอร์เผลอหลุดปากเล่าให้เขาฟังเมื่อสี่ปีก่อน ว่าบังเอิญไปพบในลิฟต์ของโรงพยาบาลในกรุงสตอกโฮล์ม เพราะรายนั้นทำให้เจ้าพ่อหนุ่มถึงกับหลุดมาดเคร่งขรึม ยิ้มและหัวเราะได้ทั้งวันจนน่าทึ่ง

‘ถ้าพระเจ้ามีจริง ขอจงส่งสาวน้อยคนนั้น กลับมาเขย่าหัวใจเจ้านายจอมเย็นชาของผมด้วยเถิด อาเมน!’ นั่นคือคำวอนขอต่อพระเจ้าของเลขานุการหนุ่มที่รักและเคารพเจ้านายยิ่งชีพ  

หนึ่งชั่วโมงต่อมา วิลล่าสุดหรูของตระกูลเจย์ลาสโคนี ที่ตั้งตระหง่านอยู่ในเขตเทือกเขาแอนดีสก็มีโอกาสได้ต้อนรับแขกกิตติมศักดิ์ถึงสามคนพร้อมกัน ซึ่งต่างก็เหยียบคันเร่งรถสปอร์ตคู่ใจของตนแทบมิดเข็มไมล์ ประหนึ่งว่าทางมาวิลล่าเป็นสนามประลองความเร็วชั้นเยี่ยม แม้ต้องขึ้นเขาที่ทั้งลาดชันและโคตรอันตราย กระนั้นผู้พิสมัยในความเร็วก็หาได้ครั่นคร้ามแต่อย่างใด ต่างกระแทกเท้าลงบนคันเร่งห้ำหั่นเพื่อให้ได้ชัยชนะมาครอบครอง ทว่าสุดท้ายแล้ว รถสปอร์ตสมรรถนะสูงทั้งสามคันก็แล่นฉิวเข้าเส้นชัย และมาหยุดลงตรงลานจอดรถโดยสวัสดิภาพอย่างพร้อมเพรียงกัน ก่อนที่มหาเศรษฐีเพลย์บอยสุดหล่อสามหนุ่มสามมุมจะตรงดิ่งไปหาเจ้าของวิลล่า หลังจากได้ฟังคำรายงานจากเรย์ว่าปีเตอร์กำลังนั่งดื่มอยู่ริมสระเพียงลำพัง 

จังหวะฝีเท้าเอื่อยๆ ทว่าสม่ำเสมอ และเสียงผิวปากเป็นท่วงทำนองเพลงที่ดังแว่วมาแต่ไกล จนมาหยุดลงตรงหน้า ทำให้เจ้าพ่อหนุ่มหลุดออกจากห้วงความคิดอันหมกมุ่นของตัวเอง สะบัดศีรษะขับไล่ความฟุ้งซ่านเบาๆ แล้วถึงได้ผงกหัวขึ้นจ้องหน้าแขกผู้มาเยือนทั้งสาม 

‘ตัวป่วนแห่งชาติโผล่หัวมาจนได้ ให้ตายเหอะ!’ ปีเตอร์สบถลั่นในใจ สีหน้าและท่าทางไม่ได้บ่งบอกเลยสักนิดว่าเขาแฮปปี้กับการมาของก๊วนเพื่อนซี้สุดแสบ 

“เป็นไงวะพวก ได้ข่าวว่ายิงกบาลหมาจรจัดตาย” หนุ่มเจ้าสำราญนามว่าเฮย์เดน พลช เบเนเตส เจ้าพ่อสถาบันการเงินชั้นนำของโลก เปิดประเด็นด้วยน้ำเสียงครื้นเครง ขณะตบฝ่ามือใหญ่ลงบนบ่ากว้างของคนที่กำลังนั่งทำหน้าบอกบุญไม่รับ

“จมูกเร็วแบบนี้ มันน่าเอาไปฝึกเป็นลูกน้องตำรวจว่ะ” ปีเตอร์ไหวไหล่ทรงพลังเบาๆ ก่อนจะย้อนกลับชนิดที่คนฟังถึงกับสะอึก  

“เอ๊ะ…ลูกน้องตำรวจที่จมูกเร็ว หมายความว่าไงวะ สาธยายหน่อยสิ คนหล่อไม่เคลียร์” พ่อหนุ่มกะล่อนยังคงลอยหน้ากวนประสาทไม่เลิก ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่าเพื่อนรักเปรียบเปรยตัวเองกับอะไร  

“จะให้ไอ้ลีโอมาบอกไหมล่ะ ว่าที่ฉันพูดน่ะ มันหมายความว่าอะไร หรือแกว่าไงไอ้ฮันเตอร์” เจ้าของ ‘ไอ้ลีโอ’ ที่ถูกดึงเข้าไปเอี่ยวได้แต่คลี่ยิ้มบางๆ พลางทรุดกายลงนั่งที่เก้าอี้ข้างเจ้าบ้าน