“ก็นั่นน่ะสิ นี่มันยุคไหนแล้ว ทำไมเขาถึงไม่โทรศัพท์มานัด ไม่เห็นต้องส่งจดหมายอย่างเป็นทางการมาแบบนี้เลย” แม่สาวสวยยังคงบ่นด้วยความไม่พอใจ
“เออ…แกจำไม่ได้เหรอ ว่าพ่อของแกเพิ่งมาบอกเราว่าหุ้นส่วนใหญ่อีกรายคือปีเตอร์ เจย์ลาสโคนี แล้วทำไมแกไม่ลองไปเจรจากับเขาดูยะ บางทีแกอาจจะไม่ต้องทำงานงกๆ ตามคำสั่งของอีตามิสเตอร์พีเจก็ได้นะเว้ย อีกอย่างเขาก็หล่อและรวยมากด้วย เออ…จะว่าไปแล้วแกก็ยังไม่เคยเห็นหน้าเขานี่หว่า แต่ฉันว่าจีบได้ก็จีบเลยนะเพื่อน เผื่อฟลุคแกจะได้สบายไปทั้งชาติ” แดเนียลเสนอทางออกให้เพื่อนรักอย่างกระตือรือร้น ท้ายประโยคไม่วายพูดจาก๋ากั่นเพื่อให้ บรรยากาศผ่อนคลายขึ้นมาบ้าง หากแต่รู้ดีว่าสี่ปีที่ผ่านมา วาเนสซ่าไม่เคยสนใจที่จะมองผู้ชายหน้าไหน ไปมากกว่าธุรกิจที่ต้องดูแลและรับผิดชอบ ถึงแม้เพื่อนซี้จะได้ชื่อว่าเป็นนักท่องราตรีตัวยง แต่วาเนสซ่าก็ไม่เคยขาดงานเลยสักครั้ง แถมยังแจ้นมาบริษัทตั้ง
