บ่วงรัก...ซาตานเจ้าเล่ห์ EP.07 เพราะคิดถึง...จึงมาหา (2)
1416 Words
“พี่ไม่ได้หาเรื่องเธอนะคาร่า ก็แค่สงสัยว่าทำไมถึงอยู่เมืองไทยอีก ทั้งๆ ที่คุณอเล็กซิส อาชิโดะและคาซึยะต่างก็กลับบ้านกัน จะมีก็แต่คาร่านี่แหละที่ยังไม่ยอมกลับ”
ก้องภพพูดด้วยน้ำเสียงแข็งๆ เล็กน้อย เขาไม่ชอบนักหรอกกับการที่คาร่ายังอยู่ในเมืองไทย เพราะมันทำให้เขาเกิดความมีระแวงเหมือนกัน ยิ่งเพียงตะวันกับพินทุอรชอบแอบหนีเที่ยวบ่อยๆ แถมยังพ่วงยัยดี้จอมกวนประสาทนี้ไปด้วย ไม่รู้จะรักอะไรพินทุอรนักหนาถึงไม่ยอมกลับบ้านของตัวเองเสียที
“มันเรื่องของคาร่าค่ะพี่กลาง ว่าแต่พี่กลางเถอะค่ะมาที่นี่แบบนี้แล้วงานที่บริษัทล่ะค่ะใครดูแลหรือว่าให้ลูกน้องเป็นคนบริหารงานแทน”
คาร่าเอ่ยถามถึงเรื่องงานของชายหนุ่ม ก็ไหนเพียงตะวันกับพินทุอรบอกเธอว่าเขาต้องทำงานแทนพี่ชายที่พาเพื่อนรักของเธอไปฮันนีมูนไม่ใช่เหรอ แล้วเขามาโผล่อยู่ที่ได้ยังไง
“นั่นสิค่ะพี่กลาง”
เพียงตะวันหันมาถามแฟนหนุ่มอย่างเป็นห่วง หากเขามาอยู่ที่ม่านฟ้า บีช รีสอร์ทแล้วที่เลิศอัครเกรียงไกรกรุ๊ปใครจะเป็นคนดูแล หญิงสาวมองสบตาคู่คมอย่างต้องการคำตอบ ถ้าเขาทิ้งงานแล้วบินมาหาเธอที่กระบี่เห็นทีเรื่องนี้คงต้องคุยกันอีกยาว
“พี่ไม่ได้ทิ้งงานมาหรอกน่า ก่อนลงมานี่พี่เคลียร์งานที่สำคัญหมดแล้วหรือถ้ามีงานด่วนอะไรเดี๋ยวคุณเลขาคนเก่งของพี่ใหญ่ก็โทรมาหาพี่เอง”
“ก็แล้วไป แก้มนึกว่าพี่กลางทิ้งงานลงมาหาแก้มที่นี่”
“แล้วตกลงพี่กลางลงมาใต้มีเรื่องอะไรหรือค่ะ หรือว่าลงมาหาไอ้แก้มอย่างเดียว”
พินทุอรเอ่ยถามก้องภพอย่างตรงประเด็น เพราะเธอคิดว่าผู้ชายบ้างานคนนี้ไม่มีทางทิ้งงานมาเพื่อเรื่องอื่นเด็ดขาด ขนาดไม่สบายก็ยังถ่อสังขารไปทำงาน ไม่เรียกว่าบ้างานแล้วจะเรียกว่าอะไร
“ก็อย่างที่น้องอรพูดนั่นแหละครับ พี่ลงมาหาน้องแก้ม พอดีพี่มีวันหยุดสามวันก็เลยอยากมาพักผ่อน พอดีพี่กรบอกว่าน้องแก้มลงมาหาน้องอรที่นี่ พี่ก็เลยถือโอกาสมาพักผ่อนกับน้องแก้มเสียเลย”
“แล้วนี่พี่กลางมากันกี่คนล่ะค่ะ แล้วได้ที่พักหรือยัง”
พินทุอรรีบตัดบทถาม เมื่อเห็นสีหน้าไม่สบอารมณ์ของเพื่อนรัก เห็นทีการมาของเพียงตะวันในครั้งนี้ต้องมีเรื่องอะไรอย่างแน่นอน
ถ้าตาแก่ของเธอโทรไปหาก้องภพ นั่นก็หมายความชายหนุ่มกำลังวางแผนที่จะทำอะไรสักอย่าง เพียงแต่เธอยังไม่แน่ใจเท่านั้นว่าเขาจะทำอะไร
“พี่ก็พักที่รีสอร์ทน้องอรนี่แหละครับ พี่มากับวิทิตแล้วก็สุเมธ”
“แล้ววิทิตกับสุเมธหายไปไหนเสียล่ะค่ะ แก้มยังไม่เห็นเลย”
เพียงตะวันกวาดสายตาไปมองรอบๆ ห้องแล้วก็หน้าต่างเพื่อมองออกไปทางด้านนอกก็ไม่ก็ไม่เห็นแม้แต่เงาของทั้งสองหนุ่ม
“พี่ให้สองคนนั้นไปดูโปรแกรมเที่ยวของวันนี้นะ ว่าแต่วันนี้น้องอรกับคาร่าว่างกันใช่ไหม พี่อยากได้ไกด์นำเที่ยวหน่อย และคิดว่าน้องอรน่าจะช่วยพี่ได้”
ก้องภพเงยหน้าขึ้นไปถามพินทุอรด้วยสีหน้าอ่อนโยน ในเมื่อเขามาเที่ยวกระบี่ทั้งที งั้นก็ให้พินทุอรพาทัวร์น่าจะดี อย่างน้อยจะได้ดูพฤติกรรมของคาร่าที่มีต่อพินทุอรด้วย ถ้าเขารู้จุดของคาร่าจะได้หาทางช่วยเหลือไปในตัว
“ได้สิค่ะพี่กลาง ว่าแต่แก้มกับคาร่าจะไปด้วยไหม”
“ไปสิ...แอลลี่ไปไหนคาร่าก็จะไปด้วย” คาร่าหันมาตอบพินทุอรเสียงหวาน
“แล้วแก้มล่ะจะไปด้วยไหม หรือว่าจะนอนพักอยู่ที่รีสอร์ท”
พินทุอรเงยหน้าขึ้นมาถามเพียงตะวันอย่างหยอกเย้า ทำไมเธอจะไม่รู้ว่าทัวร์ครั้งนี้เพื่อนรักไม่มีทางหลีกหนีเป็นแน่ ในเมื่อก้องภพพูดออกมาแบบนี้ ยังไงเสียเพียงตะวันก็ต้องไปอยู่ดี
“แก้มก็ต้องไปอยู่แล้ว เพราะไม่ว่าปฏิเสธยังไงพี่กลางก็คงไม่ยอมหรอก”
หญิงสาวพูดเสียงสะบัดเล็กน้อย แม้เธออยากปฏิเสธก็เถอะ แต่ถ้าเรื่องไหนที่ก้องภพพูดว่าจะไป ยังไงเขาก็ต้องพาเธอไปด้วยจนได้นั่นแหละ ดังนั้นเธอควรเก็บแรงเอาไว้เอาคืนเขาคราวหน้าจะดีกว่า ยังมีเวลาอีกเยอะที่เธอจะเอาคืน เพียงตะวันรำพันอยู่ในใจ
“ถูกแล้วครับน้องแก้ม”
ก้องภพหันมาพูดกับแฟนสาวเสียงหวาน
“ถ้าอย่างนั้นพวกเราไปทานข้าวกันเถอะ แล้วค่อยไปเที่ยวกัน”
พินทุอรพูดตัดบท ก่อนจะชวนทุกคนไปยังห้องอาหาร ในเมื่อจะออกไปเที่ยวทั้งที งั้นก็ต้องหาอะไรทานให้ท้องอิ่มเสียก่อน แล้วเรื่องสถานที่เที่ยวก็ค่อยว่ากันอีกที
“ก็ดีเหมือนกันนะแก้มก็รู้สึกหิวแล้วเหมือนกัน”
“แล้ววันนี้แม่วรรณทำอะไรทานก็ไม่รู้” พินทุอรบ่นพึมพำกับตัวเอง
“เช้านี้แม่วรรณทำแกงจืดวุ้นเส้น แกงส้มปลากระบอกไข่ ผัดผักรวมมิตร ไข่เจียวหมูสับ แกงเขียวหวานแล้วก็กุ้งชุบแป้งทอด”
คาร่าอธิบายรายการอาหารที่แม่บ้านทำให้พินทุอรฟังด้วยรอยยิ้มอ่อนหวาน วันนี้เธอตื่นตั้งแต่เช้าเพื่อลงไปช่วยแม่วรรณทำอาหาร ตอนนี้เธอกำลังเรียนทำอาหารกับแม่วรรณ เพื่อสักวันหนึ่งเธออาจจะทำอาหารให้ผู้หญิงที่เธอรักฟัง
“รู้ไปเสียทุกเรื่องเลยนะคาร่า”
เพียงตะวันเอ่ยเย้าเมื่อเห็นสีหน้าแดงระเรื่อของคาร่า ส่วนพินทุอรได้แต่ถอนหายใจออกมายาวเหยียดจนเธอไม่แน่ใจว่ายัยเพื่อนจอมสติไม่ดีคนนี้กำลังถอนหายใจเรื่องอะไรกันระหว่างเรื่องที่คาร่าลุกขึ้นมาตั้งแต่เช้าลงไปช่วยแม่วรรณทำอาหารกับเรื่องที่คาร่าไม่ยอมตัดใจจากตัวเองเสียที
“มันก็แน่นอนอยู่แล้ว เรื่องไหนที่แอลลี่ชอบ คาร่าก็ต้องรู้สิ”
คาร่าหัวเราะออกมาเมื่อนึกถึงเรื่องที่เธอพยายามทำอาหารที่พินทุอรชอบให้ได้ แม้มันจะยากเย็นแค่ไหนแต่เธอก็จะทำให้ได้ มันไม่ยากเกินความสามารถของเธอหรอก
สี่ปีที่ผ่านมาเธอพยายามศึกษาภาษาไทย อาหารไทยและแม้แต่วัฒนธรรมของไทยมาตลอดเพื่อสักวันหนึ่งเธอจะได้อยู่เคียงข้างกายคนที่เธอรัก
“พี่ว่าเราไปกินข้าวกันเถอะ เดี๋ยวแดดจะร้อน จะไปเที่ยวก็ไม่สนุก”
“อรเห็นด้วยค่ะ งั้นเราไปที่ห้องอาหารกันเถอะ ป่านนี้แม่วรรณน่าจะจัดโต๊ะเสร็จแล้ว”
“งั้นเราก็ไปกันเถอะแอลลี่”
คาร่าหันมาชวนพินทุอรพร้อมกับลุกขึ้นยืนและดึงแขนของพินทุอรให้ลุกเดินตามเธอไปด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ส่วนคนที่ถูกลากให้เดินตามออกไปยังห้องอาหารก็ต้องส่งยิ้มแหย่ๆ ไปให้ก้องภพกับเพียงตะวันอย่างอ่อนใจกับนิสัยเอาแต่ใจของคาร่า เมื่อเห็นคาร่ากับพินทุอรเดินไปยังห้องอาหาร เพียงตะวันหันมาชวนแฟนหนุ่มด้วยรอยยิ้มอบอุ่น
“ถ้าอย่างนั้นเราก็ไปกันเถอะค่ะพี่กลาง”
“ครับ งั้นเราก็รีบตามสองคนนั้นไปเถอะ”
ก้องภพรับคำแล้วก็ลุกเดินตามแฟนสาวไปยังห้องอาหารอีกคน ในใจก็ได้แต่คิดหาวิธีกำจัดคาร่าให้ออกห่างจากพินทุอร นี่ถ้าพี่ชายของแฟนสาวมาเห็นความสนิทสนมของพินทุอรกับคาร่า เห็นทีต่อมความหึงคงจะพุ่งกระฉูดหรือไม่ก็คงจะหาทางกำจัดศัตรูหัวใจอย่างไม่ต้องสงสัย
‘พี่กรคงเจอศึกหนักแล้วล่ะครับคราวนี้’
/////////////////
...โปรดติดตามตอนต่อไป...
- Writer
