“มีเรื่องอะไรดี ๆ เหรอวะ?” เสียงทุ้มของหมอไบรอันเอ่ยถามเพื่อนรักของตัวเองที่ตอนนี้ดูอารมณ์ดีจนหน้าหมั่นไส้
“เรื่องของกู!!”
“กูเพื่อนมึงนะเว้ย” หมอไบรอันโวยวายทันที เมื่อไม่ได้คำตอบจากหมอคามินที่ยืนยิ้มหน้าบานอยู่หน้าเคาน์เตอร์ของโรงพยาบาล
“สรุปมึงกับผู้หญิงคนนั้นยังไงกันต่อวะ?”
“กูก็ไม่รู้หรอก รู้แต่ว่ากูมีเวลาทบทวนตัวเองสามเดือน” ข้อเสนอที่คามินยื่นให้กับยี่หวาเป็นผลดีของทั้งคู่ เพราะเขาเองก็อยากมั่นใจตัวเองให้มากกว่านี้และอีกอย่างเขาก็แค่อยากจะชดเชยความผิดที่เคยทำไว้กับเธอ อย่างน้อยเขาก็พอจะรู้เรื่องจิตวิทยาบ้าง
“ยังไงวะ?”
“มึงก็รอดูผลหลังครบสามเดือนเองก็แล้วกัน” คุณหมอหนุ่มตอบหมอไบรอันไปแบบนั้น ก่อนที่ร่างสูงจะเดินผิวปากเดินเข้าไปในห้องทำงานของตัวเอง
“คุณยี่หวากลับมาทำงานแล้ว” น้ำเสียงดีใจของเลขาคนสนิท เมื่อเห็นเจ้านายสาวกำลังเดินไปในห้องทำงาน ความสดใสของภีมเรียกรอยยิ้มจากร่างบา
