แสงแดดที่ส่องเข้ามาภายในห้องพักผู้ป่วยวีไอพีที่มีร่างบางของยี่หวานอนอยู่บนเตียง มือซ้ายของเธอมีผ้าพันแผลสีขาวพันเอาไว้ส่วนมือขวามีสายน้ำเกลือและสายเลือดเจาะอยู่หลังมือบาง
ร่างบางที่นอนนิ่งแทบไม่ขยับตัวจนทำให้ก้องภพเริ่มกระวนกระวายใจ ยิ่งชายหนุ่มเห็นใบหน้าสวยยังคงซีดเซียวยิ่งไม่สบายใจแต่ก็ยังดี ที่เช้าของวันคุณหมอหนุ่มเจ้าของไข้เดินเข้ามาตรวจอาการของยี่หวาพอดี
“คุณหมอทำไมน้องสาว ผมถึงยังไม่ฟื้นครับ”
ใบหน้าที่ดูอิดรวยของคุณหมอคามินเดินเข้ามาตรวจอาการของยี่หวาตอนเช้า เมื่อหมอหนุ่มเดินเข้ามาภายในห้อง เขาก็ได้ยินเสียงทักท้วงจากพี่ชายของหญิงสาว
“ร่างกายคงอ่อนเพลีย อีกสักพักคงฟื้น”
“น้องสาวผมไม่เป็นอะไรแน่นะครับ”
“ไม่หรอกครับ”
“ถ้าหมอรักษาไม่ได้ ผมจะย้ายน้องสาวไปรักษาตัวที่โรงพยาบาลอื่น” เสียงทุ้มเอ่ยบอกกับคุณหมอหนุ่ม
เมื่อได้ยินคำพูดของพี่ชายยี่หวา คิ้วเข้มของหมอคามินหางคิ้วเข้มข้างซ้
