ตอนที่ 11 แพ้น้ำตา

2054 Words

เดลลีืมตาขึ้นมาเมื่อเอวานิ่งไปพร้อมกับอิงซบแก้มนุ่มที่ศีรษะของเขา ลมหายใจเข้าออกที่สม่ำเสมอบ่งบอกถึงว่าเธอหลับไปแล้ว เดลค่อยๆ ขยับตัวถอดเสื้อแจ็คเก็ตออกแล้วอุ้มเอวาให้ขึ้นมานั่งบนตักในท่าหันข้างให้เธออิงซบอกกว้าง แล้วเอาเสื้อแจ็คเก็ตคลุมปกปิดโคนขาอ่อนไม่อยากให้ใครเห็น เธอยังคงหลับสนิท "ขี้เซาจริงๆ เลย" เดลโอบกอดคนตัวเล็กแล้วกดริมฝีปากตัวเองลงบนบริเวณหน้าผากของคนหลับใหล เอนกายไปกับพนักพิง นิ้วเรียวลูบไล้เส้นผมของเธออย่างเบามือ ด้วยความเหนื่อยล้าจากการโหมงานอย่างหนัก และการเดินทางทำให้เขาทนถ่างตาต่อไปไม่ไหว ไหนจะกลิ่นกายที่หอมรวยรินออกมาจากผิวกายนี่อีก ช่างหอมละมุนชวนให้หลงใหลเคลิบเคลิ้ม สายตาคมก้มมองยังคนที่อิงซบ เปลือกตาของเธอหลับพริ้มมุมปากยกขึ้นคล้ายกับกำลังอมยิ้ม คนแอบมองจึงพลอยยิ้มตามไปด้วย ลำแขนแกร่งกอดกระชับร่างบางไว้ เปลือกตาหนาค่อยๆ ปิดลงเข้าสู่ห้วงนิทราอย่างเป็นสุข "อื้อออ" เป

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD