DA-39
863 Words
‘’Kızım biraz konuşalım mı?’’
Annemin seslenmesiyle televizyonu kapadım. Gelip koltuğa yanıma oturdu. ‘’Düğün için istediğin bir şey var mı? Sen neyi nasıl istiyorsan öyle olacak. Onların istekleri umurumda bile değil.’’
Gülümserken elini tuttum. ‘’Annem, hiçbir şey istemiyorum. Düğün zaten onların otelinde olacak. Her şeyi hallediyorlar.’’ dedim. Bunu Derin ile konuşmuştum. Babasının ne istediğini önden öğrenmek ve bunu ben istiyormuş gibi hareket etmek istemiştim çünkü ters bir durumda annemle çatışmaya girecekti ve bunu istemiyordum. Zaten o altın dolu çantadan sonra zor sakinleşmişti.
Derin düğünü babasının başkasına ait bir yerde yapmamıza razı olmayacağını söylemişti. Bunu kendi otellerine hakaret etmek gibi görürmüş. Benim için çok önemli bir detay değildi ve ben de bunu kendim istiyormuş gibi hareket ediyordum.
‘’Evleniyorsun ve hiçbir şey istemiyor musun?’’
‘’Aslında istediğim bir şey var ama bana bunu onlar veremez sadece sen verebilirsin.’’
‘’Ne istersen.’’ dedi saçlarımı okşarken.
‘’Eğer, sorun olmayacaksa senin gelinliğini giymek istiyorum.’’
‘’Gerçekten mi? Ama o yıllar öncesinin modasına ait.’’
‘’Olsun. Bunu çok isterim.’’
Sıkıca sarıldı. ‘’Canım kızım benim.’’ Geri çekildiğinde ellerim ellerinin arasındaydı. ‘’Sana söylemem gereken bir şey var.’’ Nedense kötü bir şey söyleyecekmiş gibi hissediyordum.
‘’Düğünden sonra köye geri döneceğim.’’
‘’Anne!’’ dedim hüzünle. ‘’Neden?’’
‘’Oradayken huzurluydum Alev. Burada, bu evde babanın anılarıyla nefes almakta zorlanıyormuşum oraya gidince fark ettim. Evin her köşesinde attığımız kahkahaları duyuyorum ve bu özlemimi artırıyor. Sen de kendi yuvanı kuracaksın. Bu evde tek kalınca hissettiğim özlem de acı da artacak. Gitmek benim için en iyisi.’’
‘’Benimle gelebilirsin ya da Derin buraya gelir. İstersem kabul eder.’’
‘’Çocuğu iç güveysi mi alacaksın? Saçmalama.’’ dedi gülerek. ‘’Ayrılma vakti gelince ayrılmak gerek kızım. Yeni aileni benimle olan ilişkin üzerine kuramazsın.’’
‘’Seni özlerim.’’
‘’Hayatın kendisi özlemle dolu.’’ Sesi yine geçmişin acılarıyla dolmuştu. ‘’Yerim belli, istediğin zaman ziyaretime gelirsin, arada ben seni görmeye gelirim.’’ Avucundaki ellerimi biraz daha sıktı. ‘’Ama en çok ne isterim biliyor musun?’’
‘’Ne?’’ diye sordum.
‘’Babanla benim yaptığım şeyi Derin ile yapmanı. Evlendiğimiz zaman işi, hayatın sorunluluklarını bir kenara bırakıp ülkeyi karış karış gezmek için yollara çıkmıştık ve bunu yaparken telefonlarımızı kapatıp ailelerimizi delirtmiştik. O özgürlüğü hayatımın hiçbir anında tatmadım ben. Eğer böyle bir özgürlüğü tatmak isterseniz o telefonunu beni düşünmeden kapat ve bir kenara bırak. Zamanınızı hayatın koşuşturmasıyla değil de birbirinizle sevginizi yaşayarak doldurun.’’
‘’Anne, sen birçok annenin yapmayacağı bir şeyi benden istiyorsun. Onlar telefon açılmadığında neden açmadın diye hesap sorarken sen bana telefonu kapat at diyorsun ya da Derin bizimle yaşasın dediğimde kabul etmek yerine benimle olan bağına eskisi gibi devam edemezsin diyorsun.’’
‘’Olması gereken bu Alev. Bencilliğe gerek yok.’’
Aklıma Abdullah geldiğinde anneme sarıldım ve bana açtığı yolu yine onu rahatlatmak için kullandım. ‘’Bir gün telefonlarıma ulaşamazsan merak etme ve bana verdiğin nasihate uyduğumu bil.’’
‘’Bunu yapman mutlu eder.’’
‘Ah, anne.’ dedim içimden. ‘Sana anlatamadığım gerçekleri bilsen ne hissedersin acaba?’
‘’Hadi gel gelinliğe bakalım.’’
Birlikte kalkıp odasına gittik ve özenle sakladığı gelinliği çıkarmasını bekledim. Gelinliği kılıfından çıkarıp yatağa serdi. ‘’Üzerine giy bakalım, nasıl olacak?’’
Kıyafetimi çıkarıp üzerime giydim. Annemle zevkimiz aynı gibiydi. Gelinlik sadeydi. Etek kısmı düz bir şekilde inip bacaklarımı sarıyordu ve arkasında ne uzun ne de kısa bir kuyruk vardı.
Göğüs kısmı güzeldi ama göğüsten başlayıp kolları saran dantel kısmını pek sevmemiştim. ‘’Değiştirmek istediğin kısım var mı?’’
‘’Aslında kollarını ve göğüsteki dantelleri sevmedim.’’
‘’Onları ben de sevmemiştim ama baban sevdiği için kabul etmiştim.’’ dedi özlemin verdiği acıyla gülerek. ‘’O dantelleri söküp atalım ve straplez olarak kalsın. Muhtemelen beline kırmızı kurdele istemeyeceksin bu yüzden istediğin bir renkte kumaştan kemer yaptıralım.’’
‘’Arkası fiyonk olsun.’’ dedim gülerek. Annem neyi nasıl isteyeceğimi iyi biliyordu. ‘’Mor olabilir. Babamla sizin renginiz.’’ İkisi de mor rengi sevdiği için moru kendi renkleri olarak gördüğünü söylemişti.
‘’Alev sen evleniyorsun ama nedense beni mutlu etmeye çalışıyor gibisin.’’
Hemen itiraz ettim. ‘’Hayır, anne sadece babamı yanımda hissetmeye çalışıyorum.’’
Elini kalbimin üzerine koydu. ‘’O hep burada yanında, bu yüzden seni mutlu edecek şeyi yap.’’
‘’Ben istediklerimle mutluyum.’’
Üzerimdeki gelinliği çıkarırken bakışlarım telefonuma kaydı. Derin’den mesaj gelmişti. Mesajı okuduğuma anneme talepkar bakışlarla baktım. ‘’Derin ile dışarı çıkabilir miyim?'’
‘’Çıkabilirsin ama akşam geç kalmayacaksın.’’ Uzanıp yanağından öptüm.
‘’Sen merak etme. Kalmam.’’
Gelinliği anneme teslim edip hızlıca hazırlandım ve evden çıktım. Derin dışarıda bekliyordu. Arabaya binerken bakışlarım etrafta nöbet tutan adamlara kaydı. Kıyafetleri sıradan olsa da hepsinin yüzünü biliyordum bu yüzden kolayca ayırt ediyordum.
‘’Bu ne zaman son bulacak?’’ dedim.
‘’Halledeceğim.’’ dedi ve uzanıp dudağıma arzu dolu bir öpücük bırakacakken geri çekildim.
‘’Annem görsün istemem.’’
Sözlerimle ısrar etmeden geri çekildi. ‘’Önümüzdeki birkaç saat kimsenin görmeyeceği bir yere gidelim o zaman. Öldüm be güzelim hasretinden.’’
‘’Annen sana hiç terbiye vermemiş.’’ dedim.
Attığı kahkaha arabanın içinde yankılandı. ‘’Seni görünce akıl mı kalıyor? Bütün ilkel isteklerimi ortaya çıkarıyorsun.’’
‘’Şimdi ineceğim arabadan.’’
‘’Dikenlerini bile seviyorum.’’ Elimi tuttu ve avucunun içinde hapsetti. ‘’Şu düğün işi bir an önce bitse de yanımdan ayrılmak zorunda kalmasan. Ne gerek var onu da anlamıyorum ya.’’
‘’Babana söyle. Şatafatlı düğün isteyen ben değilim, o.’’ Sesimi kalınlaştırdım. ‘’Şanıma yaraşır düğün olacak.’’
Taklidimle daha çok güldü. ‘’Babam ve bitmeyen istekleri.’’
- Writer
