#เช้าวันใหม่
แสงที่เล็ดลอดผ่านผ้าม่านตรงหน้าต่างกระทบมายังใบหน้า ทำให้ฉันค่อยๆ รู้สึกตัวเหมือนถูกรบกวน
“อื้อ~”
ฉันเปล่งเสียงในลำคอพร้อมบิดขี้เกียจอยู่บนเตียง ก่อนดวงตาทั้งสองจะเบิกกว้างแล้วดีดตัวลุกขึ้นนั่ง
ภาพเหตุการณ์เมื่อคืนค่อยๆ หลังไหลเข้ามาฉายในหัวเป็นฉากๆ พร้อมใบหน้าที่เต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อ
ฉันรีบหันมองผู้ชายที่เคยนอนข้างๆ เมื่อคืน แต่แล้วก็ไม่เจอใคร เห็นแต่คราบเลือดที่ตอกย้ำว่าความบริสุทธิ์ที่เสียไปให้เขานั้นเป็นเรื่องจริง…ไม่ใช่ความฝัน
มือเล็กของฉันรีบควานไปหยิบโทรศัพท์มาเช็คเพราะหวังว่าฉลามจะส่งข้อความทิ้งไว้ แต่ไม่เลย หน้าจอมันไม่มีชื่อของฉลามทั้งสายที่โทรเข้าและข้อความ
จะกลับไปทำไมไม่บอก ไม่แม้แต่จะส่งข้อความทิ้งไว้เลยด้วยซ้ำ
ไม่อยากจะคิดอะไรมากแต่เหมือนมันห้ามความคิดไม่ได้เลย ฉันรีบกดโทรไปหาฉลามเพื่อเช็คอะไรบางอย่าง แต่ทว่าเขาไม่รับสาย ความคิดกังวลจึงพรั่งพรูไหลเข
