เช้าวันต่อมา...เวลา 05:30 น.
คนที่ตื่นเช้าจนเป็นนิสัย รีบเดินลงมาเตรียมจะจัดการกับถ้วยชามที่เมื่อคืนหนุ่มๆ ช่วยกันเก็บใส่ถาดยกมาไว้ในห้องครัว แต่พอมาถึงก็เห็นจอมพลกำลังเอาจานออกจากเครื่องล้าง “อ้าว! พี่จอมตื่นแล้วเหรอคะ?”
“ครับ วันนี้น้องจีอาจะทำอะไรเป็นมื้อเช้าเอ่ย?” จอมพลหันไปส่งหวานยิ้มให้ทันใด
“อืม...พี่จอมอยากทานอะไรเป็นพิเศษไหมคะ?” จีอาน่าถามความเห็นจากอีกฝ่าย
“อะไรก็ได้ครับ” จอมพลจ้องมองสาวเจ้าที่ยังคงใส่ชุดนอน แล้วอดคิดไม่ได้ว่าหากเธอเป็นภรรยาของเขาจริงๆ เขาจะจับเธอกลืนในห้องครัวก่อนทำอาหารเช้าทุกวันเลย
“กะเพราไก่ไข่ดาวกับต้มจืดเต้าหู้หมูสับไหมคะ” จีอาน่าเสนอเมนูที่มีวัตถุดิบครบทุกอย่าง
“ครับ เดี๋ยวพี่หุงข้าวกับเด็ดใบกะเพรารอ” จอมพลพยักหน้ารับอย่างเห็นด้วย เพราะไม่ได้กินเมนูนี้มานาน ครั้งล่าสุดที่กินในโรงอาหารของไร่ รสชาตินั้นเลี่ยนจนขนลุกทั้งตัว ทำให้เขาต้องแกล้งออกไปคุยสาย
