สี่สิบนาทีต่อมา...
หลังจากที่ดูกล้องวงจรปิดเสร็จ ผู้ใหญ่คำก็ถึงกับหน้าชา เพราะเห็นว่าทั้งจอมพล ภาคิน วรันยาและสาวที่คิดว่าทำร้ายกระต่าย นั่งทานอาหารพูดคุยกันจนกระทั่ง ภาคินกับวรันยากลับไป จอมพลก็เข้าไปสวมกอดหญิงสาวที่ชื่อ จีอาน่า และตนก็ขับรถมาจอดที่หน้าบ้าน
“เอ่อ...ดอกแก้วบอกกับผมว่าคนที่ทำร้ายกระต่ายคือแฟนใหม่ของป้อเลี้ยงครับ” คำมาหยิบยกคำบอกเล่าของพยานขึ้นมาแก้ตัว
“โอเค! เดี๋ยวฉันจะต่อสายหาไปสอบถามกับหนูดอกแก้ว” ดวงทิพย์ล้วงมือถือออกมากดเลื่อนหาเบอร์ทันที
“ครับ” คำมารับเบาๆ ขณะเดียวกันก็แอบหันไปมองใบหน้าจิ้มลิ้มของสาวที่อยู่ข้างกายของจอมพลเป็นระยะๆ พยายามจะไม่นึกเปรียบเทียบอีกฝ่ายกับบุตรสาวของตน แต่ก็อดไม่ได้
ดวงทิพย์กดโทร. ออกและเปิดสปีกเกอร์โฟนให้ทุกคนฟังการสนทนาไปพร้อมๆ กัน
ตู๊ด...ตู๊ด...
[ฮัลโหล!]
[หนูแก้ว! นี่ฉันดวงทิพย์พูดจ้ะ]
[สวัสดีค่ะคุณดวง จะโทรมาถามเรื่องของกระต่าย
