มหาวิทยาลัย
ฉันมองใบหน้าอิดโรยและสภาพร่างกายของเพื่อนแต่ละคนที่ดูอ่อนะโหยโรยแรง เหมือนเอาแต่ตัวมาแต่วิญญาณไม่ได้เอามาด้วย เมื่อคืนคงจะดื่มกันหนักน่าดูอาการถึงฟ้องออกมาขนาดนี้ ขนาดเข้าเรียนคาบบ่ายยังสายกันเกือบหมด อย่าว่าแต่เพื่อนๆเลยขนาดฉันที่กลับมาก่อนก็ยังมีสภาพไม่ต่างกับทุกคนนัก เพราะผู้ชายบ้าๆสองคนนั้นทำให้ประสาทฉันเสียไปหมด
หลังหมดคาบเรียนทุคนก็มานั่งออกันอยู่ที่โต๊ะใต้ตึกคณะ กาแฟน้ำหวานเครื่องดื่มแก้แฮงค์และขนมขบเคี้ยวต่างๆถูกเอามาวางบนโตีะเต็มไปหมดและทุคนก็นั่งกินๆและกินด้วยความหิว
" สรุปพวกแกกลับบ้านกันกี่โมง " ฉันเอ่ยถามด้วยความสงสัยว่าเป็นเวลาเดียวกับเอ็ดเวิร์ดและอากิระมาที่คอนโดฉันหรือเปล่า
" พวกฉันกลับตอนตีสองกว่าๆอ่ะ ส่วนแทนกับอินดี้กลับตีสามตีสี่มั้ง ใช่ป่ะ? " นาเนียยกน้ำหวานในแก้วขึ้นมาดื่มเพื่อดับกระหาย
" อืม.. ตอนแรกก็กะจะโดดแต่ติดเป็นวิชาสำคัญลยต้องมา เบลอๆอยู่เนี่ย
