จะรักเอ็งคนเดียวตลอดไป... พร้อมที่จะร่วมชีวิตกับเอ็งไปจนแก่เฒ่า... ”
คำพูดที่พรั่งพรูออกมาจากอารมณ์เบื้องลึกของพี่เขยทำให้หญิงสาวนิ่งงันไปชั่วขณะ
“พี่รู้ว่าเอ็งมีความใฝ่ฝันว่าจะไปให้ถึงดวงดาว ถึงขั้นเป็นนักร้องเป็นศิลปินมีชื่อเสียงโด่งดังเหมือนพวกเดอะวอยซ์เดอะสตาร์อะไรนั่น แต่เอ็งรู้บ้างหรือเปล่า... ว่าความฝันของผู้ชายบ้านนอกอย่างพี่นั้นมีแค่ ‘เอ็ง’... และ ‘เอ็ง’เพียงคนเดียวเท่านั้น”
สิ่งที่พี่เขยกล่าวออกมาทำให้ดาวฉายรู้สึกว่าตัวเองเป็นผู้หญิงโง่คนหนึ่ง หล่อนเหมือนคนกำลังสับสนและหลงทาง
อันที่จริงพันไตรพูดถูก หล่อนน่าจะกลับไปเริ่มต้นชีวิตกับเขา จะมัวมาเสียเวลาไขว่คว้าความฝันบ้าๆ บอๆ ลมๆ แล้งๆ อยู่ทำไมกัน?... ทั้งที่ไร่ข้าวโพดของพี่เขยคนนี้มีทุกอย่างให้หล่อนฝากชีวิตเอาไว้ แม้ไร่ข้าวโพดแห่งนั้นจะไม่ใช่ความฝันที่หล่อนถวิลหามาแต่แรกก็ตาม
“ขอเวลาให้ฉันตัดสินใจสักพักได้ไหม”
ดาวฉาย
