วันนี้ผมตื่นแต่เช้ามืดแต่มันอาจจะเป็นเรื่องปกติอยู่แล้วแต่ที่ไม่ปกติก็มีเพราะทันทีที่ผมตื่นขึ้นมาผมก็ควานหามือถือมองหน้าจออยู่แบบนั้นนานสองนานในใจคิดว่าจะโทรไปหาพรีมดีมั้ยแต่สุดท้ายผมก็ไม่ได้โทรไปเพราะกลัวว่าจะเป็นการโทรไปปลุก
ผมเข้าครัวทำกับข้าวสามสี่อย่างก่อนที่ครอบครัวผมจะล้มละลายผมก็เป็นลูกคนรวยคนนึงที่มีชีวิตสุขสบายมีหน้าที่เรียนหนังสืออย่างเดียวเที่ยวเฮฮาสังสรรค์กับเพื่อนอยากกินอะไรก็ชี้นิ้วสั่งไม่ก็ออกไปนั่งร้านอาหารหรูๆ
ตั้งแต่ที่ครอบครัวผมประสบปัญหาหนี้สินก้อนโตพ่อผมก็ไม่มีเงินส่งผมเรียนหมอทั้งที่เหลืออีกแค่สองปีสุดท้ายผมเลยต้องช่วยตัวเองทุกอย่างเลิกเรียนแล้วผมต้องทำงานพิเศษเพื่อเอาไปจ่ายค่าเทอมตั้งแต่ตอนนั้นผมเลยพอทำอาหารเป็นอยู่บ้างเพราะต้องประหยัดค่าใช้จ่ายให้มากที่สุด
“ภีมทำอะไรหรอลูกกลิ่นหอมออกไปถึงข้างนอก”
เสียงของแม่ผมดังเข้ามาในครัววันนี้ท่านตื่นสายกว่าทุกวันคงเพราะเ
